Mieszkanie było zrujnowane, lecz Marta dostrzegła jego potencjał i szybko zdecydowała się na zakup. Dziś nie ukrywa, że potrzeba było do tego nie lada wyobraźni. Remont trwał dobre pół roku, choć zdaniem gospodyni raczej wypadałoby tu mówić o najprawdziwszej budowie.

Przesuwano otwory drzwiowe, zdjęto zniszczone deski, a spod podłogi wywieziono półtora metra gruzu, by na nowo zasypać stropy piwniczne czystym piaskiem. Marta osobiście nadzorowała działania ekipy remontowej i przyznaje, że było to dla niej prawdziwym wyzwaniem. Na szczęście od razu po zakończeniu ciężkich prac mogła się wprowadzić i poświęcić najprzyjemniejszej części projektu, czyli urządzeniu wnętrza.

Marta ma dwie miłości – polski modernizm (szczególnie zaś wzornictwo) oraz podróże, najlepiej morskie. Nic dziwnego, że te dwie pasje nadały główny ton jej projektowi. Przy tak jasnych założeniach koncepcja wnętrza powstała w jedną noc.

Większość wyposażenia stanowią oryginalne meble z lat 50. i 60. XX wieku, które pani domu zaczęła gromadzić jeszcze przed przeprowadzką. Sporo tu też morskich i podróżniczych akcentów, takich jak ręcznie skonstruowany przez tatę Marty żaglowiec, wiszące na ścianach mapy czy przewijający się przez całe wnętrze błękit przywodzący na myśl kolor morskiej wody. To spójne i konsekwentne wnętrze, w którym żaden przedmiot nie znalazł się przez przypadek. Do stylistyki modernizmu sprzed półwiecza nawiązuje też nowoczesna kuchnia.