Zeynep prowadzi Halila do szklarni, dumnie pokazując sadzonkę lawendy, którą sama wyhodowała. Ich spojrzenia pełne mieszanki sprzecznych emocji mówią więcej niż słowa.

Zeynep i Halil pochylają się nad rośliną, delikatnie wąchając jej kwiaty. W tej chwili zapominają o wzajemnej nienawiści, a ich spojrzenia zdradzają cieplejsze uczucia.

Pomimo różnic, chwila w szklarni pokazuje, że Zeynep i Halil mogą odnaleźć wspólny język w cieniu fioletowych kwiatów lawendy.

Zeynep przedstawia Halilowi swój plan uprawy lawendy. Jej profesjonalizm i zaangażowanie sprawiają, że mężczyzna patrzy na nią z mieszaniną zdziwienia i zaciekawienia.

Zeynep gestykuluje, przedstawiając Halilowi dokładnie przemyślany plan uprawy. On słucha jej z uwagą, choć nie ukrywa swojego sceptycyzmu.

Halil, zaskoczony pomysłem Zeynep, zastanawia się nad zmianą swojego podejścia do farmy i otwarciem się na coś nowego – uprawę lawendy.

Zeynep maluje przed Halilem obraz farmy pełnej kwitnącej lawendy. Na jej twarzy widać pasję i determinację.

Zeynep wręcza Halilowi flakonik lawendowych perfum. Jej oczy błyszczą, gdy mówi: "Miałam marzenie, możemy stworzyć własną markę perfum."

Halil otwiera flakonik lawendowych perfum i wącha ich subtelny zapach. W jego oczach pojawia się iskra uznania dla pomysłowości Zeynep.

Zeynep z nadzieją patrzy na Halila, trzymając w dłoni swoje lawendowe perfumy. To dla niej coś więcej niż produkt – to spełnienie marzenia.

Zeynep wyznaje Halilowi swoje marzenie o stworzeniu marki perfum. Ich spojrzenia spotykają się w chwili wzajemnego zrozumienia.

Halil nie spodziewał się tak śmiałej i profesjonalnej propozycji. Patrzy na Zeynep z nowym szacunkiem, doceniając jej wizję.