Wnętrze z betonem w roli głównej: mieszkanie w stylu industrialnym

Kochamy przyrodę, świeże powietrze i spokój, ale też nie stronimy od zgiełku miasta, do którego chętnie wybieramy się na randkę lub spotkanie ze znajomymi. Dlatego postanowiliśmy zamieszkać pod samym lasem, ale w granicach pięknego Wrocławia – opowiadają Edyta i Paweł. – Oczami wyobraźni widziałam otwartą kuchnię, z której wydobywają się zapachy pysznych potraw, ugotowanych z warzyw zerwanych w ogrodzie. Przestronny salon z jadalnią, dużą sofą, rzutnikiem i ekranem, aby razem oglądać filmy. Przytulną sypialnię i radosną bawialnię dla dzieci – mówi Edyta. Miało być dużo drewna i trochę kamienia, ponadto naturalne, zwiewne materiały, lustra, pióra i prześwity… Wszystko w kolorach ziemi, beżach, szarościach, z dużą ilością bieli i akcentami czerni. Wizję namalowaną emocjami oraz zmysłami dokonale odczytali, i przede wszystkim, zrealizowali, twórcy Pracowni Kaffka – architektka Katarzyna Francug i artysta grafik Jacek Doszyń. Dom ma powierzchnię 340 m2, w sam raz dla trzech pokoleń – oprócz gospodarzy i ich dzieci mieszkają tu rodzice Pawła. Wnętrze domu jednorodzinnego: wszystko razem Na parterze znajdują się m.in. otwarta przestrzeń dzienna i pokój gościnny. Piętro jest bardziej „prywatne”, z sypialnią gospodarzy, pokojami dziecięcymi i bawialnią. Przeważają proste formy, dobre jakościowo meble, niektóre sprowadzane z Holandii lub Hiszpanii, inne robione na zamówienie. Pod sufitem rozciągają się drewniane belki. – Chciałam je mieć, bo kojarzą się z ciepłem domowego ogniska, przełamują prostotę i dodają odrobinę pozytywnej przaśności – mówi Edyta. Z kolei marzeniem Pawła, zapalonego wędkarza, było akwarium morskie, wbudowane w ścianę przy kuchni. Pod oknami większości pomieszczeń znajdują się siedziska – schowki. Można się na nich bawić lub odpoczywać, raz na jakiś czas zerkając w stronę lasu.