Najważniejszym elementem wyposażenia jest stół warsztatowy z regulowaną wysokością za pomocą korbki – zrealizowane marzenie Joanny. Dzięki tej funkcji może pracować przy nim na siedząo albo stojąco w komforcie dla kręgosłupa. Blat ma 160x80 cm, więc mieści się na nim wszystko, co niezbędne do pracy. Do stołu przymocowana jest tablica perforowana, na której zawieszono narzędzia i akcesoria potrzebne do pracy. Po prawej, na niskim stoliczku, stoi gilotyna introligatorska służąca do precyzyjnego przycinania tektury, papieru itp.

Na stole stoi niewielka prasa introligatorska – w niej ściska się gotowe już wyroby w formie tomów (notes, kalendarz, broszurka, książka itp.), by nadać im odpowiednią objętość i uformować grzbiet). Wykonana z drewna i metalu praska jest tak ładna, że można ją potraktować jako także jako ozdobę, nie tylko jako przedmiot użytkowy. Ścianę powyżej zdobi plakat autorstwa Dawida Ryskiego przygotowany z okazji koncertu Jessie Ware w lutym 2015 roku w Warszawie. Joanna nie jest szczególną wielbicielką Jessie Ware, lecz urzekły ją grafika i kolory plakatu.

To przykład notesów podwójnych, czyli otwieranych z dwóch stron. Taki notes w rzeczywistości składa się z dwóch notesów, z dwoma różnymi grafikami na okładkach, ale w jednej oprawie. W tym przypadku z jednej strony jest chmurka, a z drugiej słońce nad morzem. – Pomysł na notes podwójny wzięłam z własnych doświadczeń – wyjaśnia autorka. – Pamiętam, że w szkole zawsze robiłam z tyłu zeszytu notatki, których nie chciałam mieć w głównej części. Problem ten rozwiązałam, tworząc podwójny notes: z jednej strony można robić notatki, a z drugiej, np. szkicować, albo w części ze słońcem zapisywać swoje „radostki”, a pod chmurką – smuteczki.

Joanna przygotowuje też tzw. plannery, czyli coś pośredniego między notatnikiem a terminarzem. Zeszyt może mieć rubryki itp., ale bez konkretnego podziału na dni i miesiące. – Można to nazwać niedatowanym kalendarzem – wyjaśnia Joanna. – Przydaje się, gdy chcemy w sposób uporządkowany  notować zapiski czy plany, ale ze swobodnie napisaną datą i godziną. Bardzo lubię pisać wiecznym piórem, więc do swoich wyrobów dobieram papier, na którym atrament nie rozlewa się i nie „przebija” ani nie „pajączkuje”. Okładki są z odpornego na plamy i trwałego papieru Washpapa™, więc nawet pod koniec roku użytkowania zeszyt zachowuje estetyczny wygląd. Na targach i kiermaszach często wyciągam swój kalendarz i demonstruję, jak wygląda (a wygląda dobrze!) po wielu miesiącach dotykania, noszenia w kieszeni czy w torbie.

J.AND Design ma w ofercie wiele różnych notesów, kalendarzy, plannerów, terminarzy, notatników… Są duże i w formacie kieszonkowym, w miękkiej i twardej okładce, szyto-klejone, szyte na grzbiecie i zeszytowe… A do tego piękne pudełka na rzeczy szczególnie bliskie sercu, czyli zdjęcia, pamiątki, biżuterię i inne skarby. Wszystko Joanna robi sama i ręcznie. – To produkty nie tylko dla takich „papieromaniaków”, jak ja – śmieje się Joanna – ale dla wszystkich, którzy lubią dobrej jakości, estetyczne przedmioty użytkowe. Może to też być oryginalny prezent. Moje produkty są do kupienia na Janddesign.pl oraz podczas targów i kiermaszy, na którym ma stoisko. Można je też zamawiać na profilu na Instagramie: @j.and_design. na którym zaczęła pokazywać swoje prace. Można wybrać konkretny model albo poprosić o zindywidualizowany projekt, np. z inicjałami na okładce.

Joanna w swojej pracy dba nie tylko o estetykę tworzonego produktu, ale również o przyjemność i wygodę użytkownika. Dlatego stosuje wysokiej jakości materiały oraz wybrane techniki. – Wszystkie moje zeszyty otwierają się na płasko – wyjaśnia. – To ułatwia sporządzanie i odczytywanie notatek itp.

Produkty J.AND Design łączy nie tylko doskonała jakość i dbałość o szczegóły, ale spójne wzornictwo.

Joanna wielką wagę przywiązuje do grafiki i typografii. Każdy z jej produktów zasługuje na uznanie. Tu przykład dwóch zeszytów o uzupełniających się motywach zdobniczych. Na marginesie: zeszyty mają nietypowy rozmiar B5, czyli są trochę mniejsze od najbardziej rozpowszechnionego A4.

Oryginalne pudełka na zdjęcia czy pamiątki cieszą się dużym zainteresowaniem odbiorców. Są wykonane ręcznie, z tektury i oklejone płótnem introligatorskim.

Zeszyty z kolekcji Cebula mają okładki z czerpanego papieru z dodatkiem łusek cebuli. Joanna bardzo je lubi, ponieważ przypominają jej materiał wykończeniowy: lastriko. W ofercie są jeszcze dwie „kwiatowe” kolekcje zeszytów: z kwiatkami bławatka albo nagietka.

– Bardzo lubię stoliczki, stołki i stołeczki – śmieje się Joanna. – Mam ich sporo i pewnie na nich się nie skończy. Żongluję nimi zależnie od potrzeb i pełnią funkcję stolików kawowych albo pomocniczych, kwietników, „słupków” na książki i moje notesy itp. Niektóre przemalowuję, inne pozostawiam w stanie zakupu…

Joanna ma smykałkę do prac ręcznych, także tych bardziej technicznych. – Któregoś dnia uznałam, że powinnam mieć półki z surowego drewna – wspomina. – Kupiłam oheblowane deski i wsporniki oraz haczyki i w Castoramie, przywiozłam wszystko komunikacją miejską i… odłożyłam na chwilę! Chwila trwała parę miesięcy, ale w końcu zabrałam się do roboty i wspólnie z koleżanką, która mi pomogła, półki powstały. Cóż… bywa i tak, ale gdy już znalazły się na ścianie, cieszyły mnie podwójnie!

To kolekcja tomów szytych na grzbiecie. – Taki rodzaj szycia należy do moich ulubionych – mówi Joanna. – Notesy są bardzo minimalistyczne, wręcz aż „za grzeczne”, ale dzięki ozdobnemu szyciu na grzbiecie są stylowe i mają swój charakter. Okładki robię ze specjalnego impregnowanego lateksem papieru o nazwie Washpapa, który bardzo szlachetnie się prezentuje, a w dotyku jest jak delikatnie wyprawiona skóra. Ma wiele zalet użytkowych:  jest trwały, elastyczny, odporny na wilgoć, nie pozostają na nim tłuste plamy, a ewentualne zabrudzenia można usunąć. Bywa nazywany skórą dla wegan.

Przestrzeń, jej organizacja i estetyka zawsze były dla Joanny bardzo ważne. Studia architektoniczne dodatkowo ją uwrażliwiły oraz dały narzędzia do jej adaptacji. – Przestrzeń, w której żyje człowiek, powinna się zmieniać zgodnie ze zmianami, jakie w nim samym zachodzą, odpowiadać na potrzeby, zainteresowania – wyjaśnia. – Jestem zdania, że przestrzeń powinna podążać za człowiekiem, a nie człowiek dostosowywać się do przestrzeni. Jeśli zmieniają się nasze potrzeby i np. czujemy, że potrzebujemy więcej miejsca do pracy albo wypoczynku, zastanówmy się nad możliwością przemeblowania, podzielenia przestrzeni albo jej otworzenia, nie bójmy się sprzedać części wyposażenia i poszukać innego, które na danym etapie życia będzie nam bardziej odpowiadało. Dlatego, miedzy innymi, jestem zwolenniczką mebli wolno stojących. Można je bowiem przesuwać, przestawiać, wymieniać niektóre z nich. Warto też eksperymentować z przestrzenią, bawić się nią. W końcu trafimy na idealne rozwiązania i układ mebli. Obecnie, to, co widać na zdjęciach jest dla mnie układem doskonałym, ale jak długo tak będzie? Trudno powiedzieć. Znając siebie, niedługo pewnie znowu przyjdzie czas na zmianę…

Joanna docenia meble oraz dodatki dobrze zaprojektowane i wykonane z wysokiej jakości materiałów, a także rzemiosło. Przegląda więc oferty w Internecie, zagląda na pchle targi, znajomi też dobrze wiedzą, czym sprawić jej przyjemność. Drewniany, okrągły stolik kupiła na Olx.pl za niewielkie pieniądze. Na ścianie nad kanapą gospodyni stworzyła kompozycję z grafik, plakatów i okrągłego lustra uratowanego przed śmietnikiem.

Pomieszczenie jest na tyle duże, że Joanna zdecydowała się je podzielić na strefy: wypoczynkową i sypialnianą. Rozgranicza je symbolicznie ażurowy regał z IKEA. – Większość mebli jest z tego marketu – wyjaśnia Joanna. – Czynnik ekonomiczny zagrał tu ważną rolę, ale też cenię styl skandynawski za prostotę i funkcjonalność. Uzupełniam je jednak upolowanymi przez siebie rzeczami, których uroda mnie uwiodła. Na ścianie nad kanapą stworzyłam kompozycję z grafik, plakatów i okrągłego lustra uratowanego przed śmietnikiem. Zawiesiłam je celowo wysoko, by zagrało rolę odbijającego światło geometrycznego obiektu dopełniającego aranżację – wyjaśnia. – Składają się na nią m.in.: plakaty „Transparency” Pauliny Adamowskiej i biało-czarny typograficzny oraz reprodukcja na papierze miedziorytu z XVIII w. „Ichtiologia” (tablica 16) wykonanego jako ilustracja do Encyklopedii Diderota. Część wypoczynkową podkreśla i ociepla dywan, który zrobiłam z… koca kupionego w lumpeksie. Podłożyłam pod niego matę antypoślizgową i gotowe!

Ażurowy, biały regał Kallax z IKEA umownie dzieli przestrzeń na strefy, optycznie jej nie zmniejszając i nie zabierając światła. Książki, materiały do pracy, dekoracyjne przedmioty oraz kwiaty tworzą żywą kompozycję. Na tym kadrze widać także piękny stary parkiet, który skrzypi pod stopami. Joanna lubi ten dźwięk. – Żartuję, że dzięki niemu czuje się, iż wnętrze żyje – mówi.

Wygodne łóżko w zacisznym miejscu zapewnia komfortowy sen. W ciągu dnia jest przykryte narzutami – pomarańczową i rdzawą. To ulubione barwy Joanny, które chętnie zestawia z odcieniami niebieskimi.

To seria notesów, które powstały w wyniku inspiracji, zeszytami używanymi w szkole przez rodziców Joanny. Pamiętała je dobrze: tekturowa beżowoszara okładka, trzy puste linijki czekające na wpisanie nazwy przedmiotu oraz imienia i nazwiska. Jej wersja jest bardziej ekskluzywna, z racji grzbietu z Washpapy™ zaprojektowanego napisu „Notes”, lecz trzyma się konwencji eko i retro.

Efektowna i pomysłowa ramka z leniwcem, który jest kwietnikiem dla małej roślinki, to prezent od koleżanki. – Jako że sama zajmuję się rękodziełem, bardzo doceniam czyjąś pracę – mówi Joanna. – Byłam zachwycona tym podarunkiem. Jest bardzo w moim guście: z naturalnych materiałów, minimalistyczny, blisko natury i zabawny. Do tego jest perfekcyjnie wykonany, co budzi mój podziw.