Pokój dla uczniów dwóch
Wspólny pokój dwóch uczniów wymaga precyzyjnego zaplanowania, a to wcale nie jest łatwe. Podział na strefy da lokatorom poczucie odrębności i odpowiedzialności za swoją część.
Autor: Piotr Mastalerz
Od razu wiadomo, kto zrobił bałagan.
Symetria może wydawać się mało atrakcyjna, jest jednak dobrym rozwiązaniem, gdy chcemy podzielić wnętrze na dwie części spełniające podobne funkcje i mające dwóch różnych użytkowników. Taki zabieg sprawi, że każdy z młodych lokatorów poczuje się współgospodarzem, a jednocześnie – będzie wiedział, że ma swoje własne, ściśle prywatne miejsce. Określi to również, za którą część pokoju każde z dwojga dzieci jest odpowiedzialne i zapobiegnie wymówkom w stylu “to nie mój bałagan, to on go zrobił”.
Jedna z dwóch ścianek działowych –zagospodarowana po męsku przez jej małego użytkownika.
Odrobina prywatności. Części prywatne zostały wydzielone za pomocą dwumetrowych ścianek działowych. Obudowują one garderoby i przy wezgłowiu każdego z łóżek tworzą wnękę – “własny kąt” dla każdego dziecka. We wnękach wiszą półki na książki i ukochane skarby.
Miejsce do pracy. W środkowej części pokoju, pod oknem, stoją złączone biurka. Blaty stołów, na których uczą się i bawią dzieci powinny być jak największe.
Gdzie to schować... Jeżeli blat trzeba posprzątać, wszystkie drobiazgi wędrują do tekstylnych pojemników, zamocowanych do drewnianej półki pod sufitem. Na tej ostatniej znajdą miejsce rzeczy rzadziej używane.
Pojemny magazyn. Na zewnętrznej stronie ścianek działowych też są półki – to dodatkowe miejsce na książki i wszystko, co związane jest z hobby dzieci.
Coś do przypinania. Nad każdym z łóżek – płyta pokryta tkaniną do której można przypiąć plan lekcji, plakaty, obrazki. Pod płytą – pas wykładziny podłogowej, dzięki której miejsce jest przytulniejsze i mniej się brudzi (ściany wzdłuż łóżka często służą za oparcie).
Klimat tworzą drobiazgi. Barwy są spokojne, sprzyjają zarówno zabawie, jak i nauce. Czasami trudno pogodzić kolorystyczne gusta obojga dzieci, zwłaszcza że mogą się one bardzo szybko zmieniać. Lepiej więc zaproponować neutralną kolorystykę, którą każdy z lokatorów może uzupełnić drobiazgami w ulubionym klimacie.
Inaczej należy zaplanować pokój dla dwóch przedszkolaków a jeszcze inaczej - dla przedszkolaka i ucznia.
