Pokój dziecka, czyli jak kształtować gust i dobre nawyki w przestrzeni domowej
Pokój dziecka, choćby niewielki, musi pomieścić strefę snu, zabawy, nauki oraz przechowywania ubrań i innych niezbędnych przedmiotów. A do powinny się w niego wpisać podstawowe elementy edukacyjne, związane z poznawaniem siebie i świata, stymulacją rozwoju umysłu, ale także nauką porządku. Jak wszystkie te zagadnienia wpisać w aranżację wnętrza?
Spis treści
Pokój dziecięcy nieustannie zmienia się i rozwija wraz z jego mieszkańcem. Dlatego urządzając to wnętrze musimy działać bardzo świadomie, kierując się nie tyle własnym gustem, co potrzebami syna czy córki i wytycznymi pedagogiki. Stąd wniosek, że wraz z dorastaniem dziecko powinno mieć coraz większą możliwość decydowania o wyglądzie pokoju: wyborze koloru ścian, firan, zasłon, oświetlenia, dywanu i dodatków. Z biegiem lat rodzice z decydentów zamieniają się tu w doradców. Starsze dziecko powinno już czuć, że miało wpływ na wygląd swojego domowego wnętrza i tworzyło je. Wtedy będzie u siebie.
Dla malucha − w duchu Montessori
W przypadku malucha warto jednak przede wszystkim zasięgnąć rady ekspertów, m.in. z zakresu niezwykle cenionej obecnie pedagogiki Marii Montessori. Podejście to opiera się na idei swobodnego rozwoju fizycznego, duchowego i intelektualnego dziecka. Aktywność i kreatywność mają być wspierane m.in. przez dostosowane do wzrostu kilkulatka otwarte meble. Tego typu sprzęty dają dostęp do wszystkich przedmiotów, od ubrań po zabawki, oraz zachęcają do nauki utrzymywania porządku. Przede wszystkim zaś kompozycja wnętrza powinna się opierać m.in. na czytelnym wyodrębnieniu stref snu i pracy. W tej drugiej, prócz stolika z krzesełkiem, musi się znaleźć duży dywan. Na wyciągnięcie ręki będą tu starannie wybrane zabawki edukacyjne.
I choć romantyczne, pełne słodyczy pokoje dziecięce o delikatnych formach mebli i kolorach zachwycają wizualnie, pedagodzy są zgodni co do tego, że małe dziecko potrzebuje mocnych bodźców. Jest tu więc miejsce na zdecydowane kolory, duże wzory, elementy ruchome. Na uspokojenie przyjdzie czas u progu wieku szkolnego, gdy mnóstwa bodźców dostarczy sfera edukacji. Wówczas we własnym pokoju młody uczeń czy uczennica potrzebować będzie uspokojenia.
Dla ucznia − funkcjonalnie i elastycznie
Dziecko w wieku szkolnym będzie w swym pokoju odpoczywać, bawić się, spać, lecz także odrabiać lekcje, uczyć się, a także łączyć z nauczycielem przez internet. Potrzebuje więc nie tylko biurka do rozłożenia zeszytów i książek, rysowania czy wykonywania zadań z techniki. Również wygodnego stanowiska komputerowego, o parametrach takich, by siedzenia przed ekranem nie przypłaciło skrzywieniem kręgosłupa. Nie może tu zabraknąć także funkcjonalnego, regulowanego oświetlenia blatu, a w zasięgu rąk półek na książki i inne pomoce edukacyjne.
Jednocześnie aranżacja pokoju dziecięcego może również wzmocnić osobowość, czyli pomóc w rozwoju intelektualnym, rozwijać zmysł estetyczny, wyobraźnię czy ugruntować zainteresowania. Do tego celu będzie służyło tematyczne urządzenie pokoju, np. jeżeli dziecko interesuje się muzyką, można wprowadzić związane z nią dodatki: pościel w nuty, zdjęcia i plakaty muzyków, motywy muzyczne malowane na ścianie czy powieszenie pojedynczych instrumentów.
