Wraz z architektem RADZIMY jak urządzić POKÓJ DZIECIĘCY
Pokój małego dziecka to zaproszenie do świata fantazji. Spraw zatem, aby pokój dziecięcy był pomysłowy i funkcjonalny. Zobacz jak urządzić pokój dziecka, dzielony z rodzeństwem i w każdym wieku.
Spis treści
- Rodzeństwo razem, czyli jak urządzić wspólny pokój dziecięcy
- Wyposażenie pokoju dziecka: meble i dekoracje
- Kolory w pokoju dziecięcym: rady wnętrzarskie
Pokój dziecka jest sypialnią, miejscem pracy, przechowywania i zabawy. Już pogodzenie tych funkcji na kilkunastu metrach kwadratowych nie jest łatwe, a przecież dzieci i ich potrzeby stale się zmieniają – wnętrze, jego układ przestrzenny, wyposażenie i wystrój muszą za nimi nadążyć. Poznaj nciekawe propozycje na pokój dziecięcy.
Rodzeństwo razem, czyli jak urządzić wspólny pokój dziecięcy
Każde dziecko ma prawo do własnego miejsca w domu. Takiego, które gwarantuje mu bezpieczeństwo, prywatność i w którym dziecko będzie mogło eksperymentować w sferze estetycznej. Są sprawdzone pomysły podziału pokoju między rodzeństwem. Najprostsze i najbardziej funkcjonalne to wolno stojący regał lub przesuwana ściana – drzwi, a nawet kotara czy roleta zamocowana na suficie. Jeśli wysokość mieszkania na to pozwala, dobrym rozwiązaniem jest antresola ze spaniem na górze i miejscem do pracy oraz zabawy na dole albo podest z łóżkiem, pod którym znajdą się szuflady na zabawki oraz odzież. Strefę każdego dziecka można też wydzielić kolorem, malując czy tapetując inaczej ściany, a nawet sufit. Uwaga, większość dzieci nie widzi nic złego we wspólnym pokoju z bratem czy siostrą! Przeciwnie, nie czują się same, mają się z kim bawić i dzielić sekretami przed snem. Podział pokoju dziecięcego musi być jednak jednoznaczny i przestrzegany. Każde dziecko powinno też mieć jednakowy dostęp do światła dziennego.
Wyposażenie pokoju dziecka: meble i dekoracje
Wyposażając pokój dziecięcy, można wybrać jedną z dwóch możliwości. Kupić meble odpowiednie do jego wieku i potrzeb, a gdy z nich wyrośnie, wymienić je na nowe lub zainwestować w takie, które, będą rosnąć wraz z dzieckiem. Najlepsze jest rozwiązanie pośrednie, czyli stworzenia prostej i neutralnej bazy (wbudowane meble, oświetlenie ogólne), którą wypełniamy zmieniającymi się co kilka lat meblami ruchomymi i dodatkami (łóżko, stolik, biurko, krzesło). Rodzice z zacięciem dekoratorskim i o zdolnościach manualnych mogą stworzyć niepowtarzalne wyposażanie pokoju dziecka, odnawiając i przerabiając meble używane. W dziecięcym pokoju dobrze sprawdzają się też proste, tanie, wręcz tymczasowe pomysły dekoratorskie. Sznurek na dziecięce malunki, wycinanki i wszelakie skarby rozpięty na ścianie, kotara z wzorzystej tkaniny zasłaniająca łóżko (dla królewny, która chwilowo zapragnęła skryć się w niedostępnej wieży), naklejki (te wielokrotnego użytku nie zostawiają śladów na ścianie czy meblach, tapety do kolorowania, galeria prac dziecka na listwie-półce, na której możemy je łatwo zmieniać. Hitem ostatnich lat są farby magnetyczne i tablicowe na ścianach, frontach mebli, drzwiach. Pozwalają dziecku na nieskrępowaną twórczość i przyczepianie swoich prac za pomocą magnesów. Jeśli chcemy mieć i jedno, i drugie, powierzchnię najpierw trzeba pomalować farbą magnetyczną, a dopiero potem tablicową. Można kupić także aplikacje tablicowe – naklejki zastępujące tablicę, po której można pisać kredą.
Kolory w pokoju dziecięcym: rady wnętrzarskie
Jeśli pozostawilimy pokój dziecięcy w śnieżnej bieli, wbrew pozorom będzie kolorowe. To dziecko wniesie do niego barwy wraz ze swoimi ubrankami, zabawkami i malunkami. Dlatego ogranicz liczbę kolorów do dwóch-trzech. Im mniejszy pokój, tym konsekwencja jest bardziej pożądana. Maluchy w wieku do trzech lat nie widzą pastelowych kolorów.. Niemowlę, niezależnie od płci, lubi kolory zdecydowane i kontrastowe zestawienia. Dlatego projektanci wyposażenia pokoi dziecięcych i zabawek stawiają na kolory nasycone i mocne zestawienia: czarny – żółty, biel z błękitami, fioletem, czernią. Wybierając kolory do pokoi dzieci starszych, najlepiej je zapytać, jaki kolor lubią.
