Farba miniowa: co to jest? Zastosowanie, właściwości, zalety, wady
Farba miniowa ma zastosowanie jako preparat antykorozyjny, choć we wnętrzu w stylu loftowym jej charakterystyczny czerwonobrązowy kolor zdradza duże walory dekoracyjne. Przedstawiamy właściwości, wady i zalety farby miniowej.
Spis treści
Farba miniowa bierze nazwę od minii ołowiowej, ta z kolei od hiszpańskiej rzeki Miño, gdzie rozpoczęła się eksploatacja złóż tego surowca. Minia ołowiowa, dziś opisywana precyzyjnie jako tetratlenek triołowiu (Pb3O4), to nieorganiczny związek chemiczny, najczęściej występujący w postaci czerwonego czy pomarańczowego proszku o dużej gęstości, wynikającej oczywiście z obecności ołowiu. Oprócz farby miniowej zawiera ją także kit miniowy, używany do szklenia ram stalowych i żeliwnych.
Farba miniowa. Zastosowanie i właściwości
Wytwarzana w oparciu o minię farba miniowa od dawna jest wykorzystywana jako preparat antykorozyjny czy rdzo-ochronny, stosowany do pierwszego malowania elementów stalowych i żeliwnych oraz blach. Działanie antykorozyjne farby miniowej opiera się na tzw. pasywacji, czyli powierzownym utlenieniu metalu, co zamyka drogę do rozwoju korozji.
Ponieważ farba miniowa jest farbą podkładową, na ogół niknie pod warstwą farby wierzchniej (olejnej, ftalowej, alkidowej, chlorokauczukowej lub poliwinylowej). W urządzeniach technicznych, zwłaszcza chronionych przed czynnikami atmosferycznymi, bywa jednak pozostawiana na widoku. Choć oczywiście kolor nie może być wyznacznikiem rodzaju zastosowanej farby, w niektórych przypadkach jednak (zwł. gdy chodzi o konstrukcje albo urządzenia rolnicze o dawniejszej proweniencji) czerwony odcień wskazuje na trop farby miniowej.
.. Jak wybrać właściwą farbę? Przewodnik po rodzajach i kategoriach farb >>
Trzeba jednak podkreślić, że współcześnie jako farba miniowa bywają oferowane preparaty pozbawione ołowiu (z jednej strony szkodliwego, z drugiej – niezwykle skutecznego w ochronie antykorozyjnej). Dzięki temu farby te mogą być oferowane w niezwykle zróżnicowanych kolorach, także w odcieniach z palety RAL. Charakterystyczna barwa tradycyjnej farby miniowej, tzw. czerwień tlenkowa, przestaje więc być trwale związana zarówno z ochroną antykorozyjną metalu, jak i z nazwą „farba miniowa”.
Farba miniowa. Zalety i wady
Jako antykorozyjna farba podkładowa farba miniowa ma istotne zalety. Wykonane nią powłoki (zwykle producenci zalecają dwie, nakładane w odstępie co najmniej doby) wysychają w temperaturze pokojowej, ponadto dobrze trzymają się podłoża, a także cechują się elastycznością. Najważniejsza zaleta farby miniowej to jednak ta, że preparat daje stali czy żeliwu skuteczną ochronę przed korozją.
Jako zasadniczą wadę farby miniowej należy wskazać fakt, że – podobnie jak wszystkie preparaty chemiczne zawierające ołów –jest substancją trującą. Wymalowania należy więc wykonywać w pomieszczeniach dobrze wentylowanych, a najlepiej na powietrzu. Bezpieczeństwu toksykologicznemu służy też nakładanie na farbę miniową dodatkowej warstwy innej farby.
Farba miniowa w mieszkaniu?
Charakterystyczny odcień czerwieni tlenkowej świetnie prezentowałby się we wnętrzu w stylu loftowym (soft loft), a zwłaszcza w autentycznej przestrzeni postindustrialnej (loft). Wyrazista, ale szlachetnie zgaszona barwa m.in. pięknie kontrastowałaby z czernią, chętnie stosowaną w realizacjach o takim charakterze.
Z uwagi na obecność ołowiu w tradycyjnej farbie miniowej, zamiast niej warto wybrać inną, bezpieczną farbę przeznaczoną do stosowania we wnętrzach – tyle że w odcieniu czerwieni tlenkowej. Nie powinno być z tym problemu. Barwę tę często wykorzystują bezołowiowe farby antykorozyjne, łatwo można ją też uzyskać w mieszalni farb – wówczas na bazie o dowolnie wybranych walorach funkcjonalnych.
