Ogrzewanie podłogowe - wady i zalety. Właściwości i montaz krok po kroku

2024-05-31 15:46

Ogrzewanie podłogowe z każdym rokiem zyskuje na popularności. Nic dziwnego, stąpanie po ciepłych płytkach czy panelach zimą jest komfortowe i przyjemne. Niestety, to rozwiązanie nie jest wolne od wad. Sprawdź, jakie są zalety i wady ogrzewania podłogowego.

Spis treści

Ogrzewanie podłogowe: wodne czy elektryczne?
Ogrzewanie podłogowe elektryczne: krok po kroku
Tylko ogrzewanie podłogowe czy także grzejniki?
Ogrzewanie podłogowe wodne
Ogrzewanie podłogowe: zalety
Ogrzewanie podłogowe: wady
Remont mieszkania: GALERIE ZDJĘĆ

Dzięki instalacji pod posadzką ciepło w pomieszczeniu rozkłada się równomiernie. Powierzchnia grzewcza oddaje je przez promieniowanie, dzięki czemu nie powstają ruchy powietrza i związane z nimi unoszenie się kurzu. Temperatura posadzki jest tylko trochę wyższa od otoczenia. Ogrzewanie podłogowe zapewnia poczucie komfortu, a co ważne – jest korzystne dla alergików. Duża powierzchnia grzewcza sprawia zaś, że jest nam cieplej niż przy ogrzewaniu pojedynczym piecykiem. Ilość zużywanej energii spada przy tym o kilkanaście procent, co oczywiście przekłada się na niższe rachunki.

Ogrzewanie podłogowe: wodne czy elektryczne?

Do wyboru mamy dwa rodzaje ogrzewania podłogowego: wodne oraz elektryczne. A jaka jest między nimi różnica? Zasadnicza polega na tym, że ogrzewanie podłogowe wodne wymaga większej pracy przy montażu i droższych elementów instalacji. Ale za to późniejsza eksploatacja jest znacznie tańsza niż w przypadku ogrzewania elektrycznego. Źródłem ciepła w ogrzewaniu wodnym może być kocioł na tanie paliwo (gaz ziemny, węgiel, biomasa) bądź pompa ciepła – wtedy opłaty za ogrzewanie mogą być tańsze nawet o połowę.

Zobacz też: Remont mieszkania - poradnik w pigułce >>>

Jeśli jednak wnętrza w Twoim domu są już gotowe, łatwiej zaplanować instalację ogrzewania elektrycznego, ponieważ wodne może być zbyt kłopotliwe. A jeśli mieszkasz w bloku, niestety najpewniej musisz zapomnieć o ogrzewaniu wodnym. Problem wynika m.in. z grubości warstwy podłogi, w której musiałyby się zmieścić rury, a przede wszystkim z konieczności zasilania podłogówki wodą o temperaturze niższej niż standardowych grzejników w budynku. Oprócz tego rzadko się zdarza, żeby projektant mieszkania przewidział możliwość wykonania ogrzewania podłogowego wodnego.

Ogrzewanie podłogowe elektryczne: krok po kroku

Kable, mata, folia? Najwięcej miejsca w posadzce zajmują przewody grzejne (kable). Te izolowane i ekranowane druty oporowe o średnicy ok. 7 mm „zatapia się” w wylewce. We wnętrzu, w którym wcześniej ogrzewanie podłogowe nie było planowane, sprawdzą się maty i folie. Grubość pierwszych nie przekracza 3 mm. Można je więc ułożyć w warstwie zaprawy klejowej pod terakotą. Folie są cieńsze (0,3 mm grubości) i nadają się też pod panele. Przewody i maty to gotowe produkty o określonej mocy i nie można ich ciąć (wyjątek stanowią kable samoregulujące). Przed zakupem należy więc obliczyć, ile ich potrzeba. Natomiast długość folii da się skrócić, by dopasować ją do wymiarów podłogi.

Najtańsze są instalacje wykonywane z przewodów, ale są bardziej pracochłonne. Przy układaniu należy zachować między nimi odstępy 7-20 cm, przy czym powinny być mniejsze, gdy przewód ma mniejszą moc jednostkową. Zalecana to 10-17 W/m w pomieszczeniach mieszkalnych, 17 W/m w łazienkach, 15-17 W/m w ogrodach zimowych.

W dobrej temperaturze

Autor: Piotr Mastalerz

Poprawnie wykonana instalacja podgrzewa posadzkę do 24-26 st. C, co wystarcza do utrzymania we wnętrzu 20-22 st. C. Maksymalna dopuszczalna temperatura w strefie, w której stale przebywają ludzie, to 29 st. C (w łazience i kuchni dopuszcza się 33 st. C, w strefach brzegowych – przy ścianach zewnętrznych, 35 st. C). W przypadku ogrzewania elektrycznego temperaturę ogranicza termostat. W instalacji wodnej temperatura jest obniżana przez tzw. układ mieszający (pompa i zawór reagujący na zmiany temperatury).

Tylko ogrzewanie podłogowe czy także grzejniki?

Zanim zdecydujesz się na ogrzewanie podłogowe, oblicz, czy do ocieplenia wnętrza wystarczy tylko ono, czy też będzie potrzebne ogrzewanie dodatkowe. Sprawdź w projekcie domu, jakie są straty ciepła, i podziel je przez powierzchnię, na której ma być ułożona instalacja. Jeśli wynik przekracza 100 W/m² dla pokoi oraz kuchni oraz 150 W/m² dla łazienek i korytarzy, sama podłogówka to za mało.

Nie warto instalować ogrzewania podłogowego tam, gdzie większa część podłogi ma być zastawiona meblami, np. dużym łóżkiem, albo zabudowana. Ciepło z posadzki nie pokona tych przeszkód, zatem szkoda energii! Za to podłogówka świetnie sprawdza się np. w pomieszczeniu z dużymi oknami balkonowymi, gdzie trudno ulokować grzejniki.

Warto wiedzieć: wbrew obiegowym opiniom posadzka drewniana lub z paneli może być podgrzewana. Trzeba jednak szczególnie zadbać o to, by jej dopuszczalna temperatura nie została przekroczona.

Nie przegap: Podłoga drewniana czy panele drewniane? Co wybrać? >>>

Ogrzewanie podłogowe montaż — Autor: Piotr Mastalerz Montaż ogrzewania podłogowego

Ogrzewanie podłogowe wodne

Instalację wykonuje się najczęściej z giętkich rur o średnicy 14-20 mm (niekiedy 10 mm). Produkuje się je z polietylenu sieciowanego (PE-X), polipropylenu (PP) lub polibutylenu (PB). Są także wielowarstwowe (z tworzywa sztucznego i aluminium) oraz miedziane w osłonie z tworzywa sztucznego. Oprócz rur system ogrzewania wodnego tworzą: źródło ciepła (kocioł grzewczy, kominek wodny, pompa ciepła, dodatkowo także kolektory słoneczne), rozdzielacze umieszczone w specjalnych szafkach i rury łączące rozdzielacze ze źródłem ciepła, pompy obiegowe, armatura i urządzenia sterujące.

Rury umieszcza się w warstwie podkładu podłogowego. Tworzy się z nich spiralę bądź meandry. Pierwszy sposób jest bardziej pracochłonny, „pochłania” też więcej rur, ale posadzka jest równomiernie podgrzewana. Średnio na 1 m² potrzeba 5-6 m przewodów, a pojedyncza pętla nie powinna być dłuższa niż 150 m, by nie powstawały zbyt duże straty ciśnienia.

Im gęściej rury zostaną rozmieszczone, tym bardziej temperatura podłogi będzie wyrównana. Przede wszystkim jednak odstępy między rurami zmniejsza się w miejscach, gdzie straty ciepła są większe, np. przy ścianach zewnętrznych, zwłaszcza pod oknami. W takiej strefie brzegowej warto zrobić oddzielną pętlę, wtedy łatwiej będzie ogrzewanie regulować. Ułożone rury trzeba poddać próbie szczelności. Napełnia się je wodą i zwiększa jej ciśnienie. Czas trwania próby, wartość i dopuszczalny spadek ciśnienia muszą być zgodne z zaleceniami producenta.

Rury umieszczone w betonowej wylewce tworzą płytę grzewczą, która nie powinna być zbyt duża (nie dłuższa niż 7 m i nie większa niż 30 m²). W sporym wnętrzu może być potrzebna więcej niż jedna. Między płytami trzeba zachować odstęp (dylatację), by nie pękły, rozszerzając się pod wpływem wzrostu temperatury. Dylatacje są potrzebne także wzdłuż ścian i między pomieszczeniami, a do ich wykonania służy specjalna taśma z pianki poliuretanowej. Ważne jest też wygrzewanie wylewki, czyli usuwanie z niej nadmiaru wilgoci. W tym celu powoli podgrzewa się płyty po związaniu podkładu.

Zobacz też: Odkryj zalety betonu dekoracyjnego na ścianie >>>

Ogrzewanie podłogowe: zalety

Najważniejsze zalety ogrzewania podłogowego to komfort cieplny, energooszczędność i swoboda w aranżacji wnętrz. Pierwszą z nich ogrzewanie podłogowe zawdzięcza korzystnemu rozkładowi temperatury, jaki odbywa się w ogrzewanych w ten sposób pomieszczeniach. Ciepło dostarczane jest w równomierny sposób – przez całą powierzchnię grzewczą – dzięki czemu w pomieszczeniach nie ma miejsc zbyt chłodnych ani za ciepłych. Ponadto jest ono przekazywane przez promieniowanie, czemu nie towarzyszy, jak w przypadku konwekcji (ruch powietrza), intensywne unoszenie się kurzu. Powietrze jest mniej wysuszone niż wtedy, gdy ogrzewa je instalacja z tradycyjnymi grzejnikami.

Ciepło wypromieniowane przez ogrzewanie podłogowe trafia wprost, a nie za pośrednictwem ogrzanego powietrza, do miejsc przebywania domowników. Pozwala to na obniżenie temperatury w pomieszczeniach o 1-2°C bez konsekwencji dla komfortu cieplnego użytkowników, za to z korzyścią dla kosztów eksploatacji (można je zmniejszyć o blisko 10%). Dla miłośników ekologicznych rozwiązań atutem jest także doskonała współpraca instalacji ogrzewania podłogowego z niskotemperaturowymi, ekologicznymi źródłami ciepła (pompy ciepła, kolektory słoneczne). Ważną kwestią jest również estetyka – elementy grzewcze są całkowicie zamaskowane w podłodze, dzięki czemu nie mamy problemów z ukryciem lub włączeniem grzejników do naszych aranżacji wnętrz.

Nie przegap: Styl ekologiczny we wnętrzach - poznaj jego zasady >>>

Ogrzewanie podłogowe: wady

Główną wadą tego sposobu ogrzewania mieszkań jest duża bezwładność – ogrzewanie podłogowe długo się nagrzewa i wolno stygnie. W razie pojawienia się nagłych zysków ciepła w pomieszczeniu (np. poprzez nagrzanie przez słońce) nie da się szybko zmniejszyć jego temperatury. Podłogówki nie polecamy zatem do pomieszczeń, w których nie jest wymagane stałe ogrzewanie, ani takich, w których zależy nam na dużej różnicy temperatury w ciągu doby.

Ogrzewania podłogowego nie powinno się układać pod meblami i innym wyposażeniem wnętrz. Ma ono też ograniczoną moc, więc w domach „zmarźluchów” najprawdopodobniej i tak będzie musiało być wspomagane innym systemem grzewczym. Ponadto mimo niższych kosztów eksploatacji samo wykonanie instalacji ogrzewania podłogowego kosztuje 30-40% więcej niż tego opartego wyłącznie na standardowych grzejnikach.