Posadzki drewniane

Drewno wciąż jest najpopularniejszym materiałem posadzkowym. Obecnie na podłogach - oprócz desek, parkietu i mozaiki - coraz częściej układa się bruk drewniany, panele lub parkiet przemysłowy.

Posadzki drewniane najczęściej układa się w pokojach dziennych i sypialniach. Można je też ułożyć w przedpokoju, a specjalnie wykończone panele podłogowe, odporne na wilgoć, nawet w kuchni. Posadzki drewniane oprócz dużej wytrzymałości doskonale pasują do każdego wnętrza, zapewniają komfort i łatwo je utrzymać w czystości.

Parkiet, czyli siła tradycji

Parkiety układa się z deszczułek zwanych klepkami. Mają one długość od 25 do 50 cm, szerokość 4-8 cm i grubość około 2 cm. Zależnie od ich rodzaju można ułożyć: parkiet tradycyjny (deszczułki z jednego gatunku drewna, łączone na wpust i wypust; układane w różne wzory, np. jodełka, cegiełka lub kwadraty), parkiet dekoracyjny (deszczułki z różnych gatunków drewna, o różnej kolorystyce i kształtach) czy też parkiet lamelowy (klepki takiego parkietu mają gładkie krawędzie, układa się je na styk i, tak jak zwykły parkiet, przykleja do podłoża). Parkiet można układać na podłożu mineralnym (beton, podkład cementowy, gipsowy) lub na deskach bądź płytach drewnopochodnych.

Mozaika, czyli parkiet uproszczony

Wykonana jest z niewielkich deszczułek (zwanych paluszkami) naklejonych na papier lub siatkę. Deszczułki mogą mieć różne rozmiary (120-160 mm długości, 22 mm i 8 mm grubości). Cała płyta ma zazwyczaj 640 mm długości i 320 mm szerokości. Mozaiki mogą też być zróżnicowane kolorystycznie i ułożone w rozmaite wzory. Ciekawy efekt daje połączenie w jednej mozaice kilku gatunków drewna. Mozaikę układa się najczęściej na betonie lub gładzi cementowej. Mocowana jest za pomocą kleju do parkietów. Poszczególne elementy przykleja się do podłoża, układając je papierem lub siatką do góry. Po wyschnięciu materiał ten odrywa się, a resztki usuwa z posadzki na mokro.

Deski, czyli prostota i elegancja

Produkowane są głównie z drewna litego, ale w sprzedaży są również deski z drewna klejonego. Długość desek wynosi najczęściej od 3 do 10 m, szerokość od 9 do 18 cm, a grubość od 14 do 30 mm. Ich krawędzie mogą być gładkie lub przystosowane do łączenia na wpust i wypust. Wpusty i wypusty ułatwiają połączenie i zapewniają szczelność posadzki. Nowością są deski z rowkowanymi spodami. Te wykonane od dołu podłużne nacięcia poprawiają wentylację posadzki ułożonej na płaskim podłożu. Dzięki nim deski są mniej narażone na odkształcanie.Deski podłogowe mocuje się głównie gwoździami (wbija się je w wyżłobienie wpustu na bocznej krawędzi) do drewnianych legarów rozstawionych co 30-60 cm. Muszą być one idealnie wypoziomowane. Pod legarami powinna się też znaleźć warstwa izolacji przeciwwilgociowej. Deski mogą być również układane bezpośrednio na podłodze betonowej lub na gładzi cementowej i gipsowej (można je wówczas przykleić klejem). Do niedużych pomieszczeń udaje się dobrać deski takiej długości, by można było je ułożyć bez sztukowania. Sięgać będą wtedy od ściany do ściany. Gdy sztukowanie okaże się niezbędne, trzeba kupić deski długości nie większej niż długość bądź szerokość 1/3 pomieszczenia. Pamiętać też należy, by ich połączenia w rzędach nie tworzyły jednej linii. Najlepiej, gdy deski w jednym rzędzie łączą się w połowie długości deski z rzędu sąsiedniego. Taki sposób łączenia nazywa się „na mijankę”. 

Panele, czyli trzy w jednym

Panele warstwowe są zbudowane najczęściej z trzech warstw drewna sklejonych ze sobą. Nawierzchnię stanowi cienka (2-4 mm) warstwa wysokogatunkowego drewna. Warstwę środkowę stanowią listewki ułożone prostopadle do przebiegu słojów w drewnie warstwy wierzchniej. Ma ona grubość około 8 mm. Warstwa spodnia, grubości 1,5-3,5 mm, zrobiona jest z drewna gorszej jakości (najczęściej z forniru świerkowego). Rozmiary paneli bywają różne. Ich długość może wynosić od 40 do 250 cm, a szerokość od 13 do 21 cm. Grubość zależy od liczby i rodzaju poszczególnych warstw. Panele są łatwe w montażu i najczęściej nie wymagają cyklinowania i lakierowania. Większość paneli drewnianych jest już fabrycznie oszlifowana i pokryta kilkoma warstwami lakieru. Cyklinować i lakierować można jedynie panele, których warstwa wierzchnia ma ponad 4 mm grubości. Paneli nie przykleja się, nie przybija ani nie przykręca do podłoża. Łączy się jedynie ich krawędzie, najczęściej używając do tego kleju. Jednak są i takie panele, które mocuje się bezklejowo - na zatrzask. Obie metody są dobre oraz dają trwałe i szczelne połączenie. Łatwiejsza i szybsza jest jednak metoda bezklejowa. Dodatkowo uszkodzony panel z zatrzaskiem można w stosunkowo prosty sposób wymienić na nowy. Posadzkę z tego typu paneli można też zdemontować i przenieść w inne miejsce, na przykład w trakcie przeprowadzki. 

Bruk, czyli kostka na podłodze

Posadzkę tego rodzaju układa się z kostek twardego drewna (elementy przycięte z bali prostopadle do ich długości, dzięki czemu widoczne jest poprzeczne usłojenie drewna). Najlepsze do tego celu są dąb, buk i jesion. Kostki mają najczęściej grubość 2,5-8 cm i boki długości 4 cm. Łączone są, podobnie jak mozaika, w płyty (po 5-18 sztuk) i naklejane na siatkę termoplastyczną. Mocuje się je do podłoża za pomocą kleju do parkietów, a po ułożeniu siatkę się zrywa. Słoje drewna ustawione są prostopadle do podłoża. 

Parkiet przemysłowy, czyli idzie nowe

Posadzka ta jest czymś pośrednim między mozaiką a brukiem. Wykonuje się ją z wąskich deszczułek szerokości 8-10 mm i grubości około 22 mm. Są więc one wyższe niż szersze. Połączone są w płyty za pomocą taśmy samoprzylepnej, którą zrywa się po ułożeniu. Parkiet przemysłowy mocuje się do podłoża za pomocą kleju.

Radosław Murat