Sekrety dobrze ułożonej posadzki egzotycznej
Z czego i jak zrobić efektowną posadzkę? Tylko z drewna egzotycznego! Odpowiednio dobrana i ułożona będzie latami przyciągała wzrok...
Autor: Sylwester Rejmer
Z czego zrobić efektowną posadzkę?
Z litego drewna. Z małych lub dużych elementów, które nadają się na:
- tradycyjną mozaikę o grubości 8 mm;
- mozaikę przemysłową o grubości od 14 do 22 mm (nazywaną też parkietem przemysłowym);
- parkiet lamelowy (elementy o długości do 50 cm i grubości od 10 do 14 mm, bez piórawpustu);
- deskę parkietową (o grubości elementów od 15 do 32 mm i długości od 30 cm do 1,4 m, z piórem-wpustem);
- dyle podłogowe o grubości elementów od 15 do 22 mm i długości najczęściej od 80 cm do 4 m;
- drewniany bruk, w którym kapilary biegną pionowo (o grubości od 18 do 22 mm); z egzotycznych gatunków drewna można sprowadzić je jedynie na zamówienie.
Z naturalnych paneli. Z desek dwu- lub trójwarstwowych, których tylko wierzchnia warstwa o grubości od 3 do 4 mm jest z drewna egzotycznego. Spodnie warstwy są wykonane z drewna niższej klasy, na przykład krajowego iglastego. Dzięki krzyżowemu ułożeniu warstw minimalizowany jest skurcz drewnianych elementów i nie powstają szczeliny – dlatego panele poleca się na ogrzewane podłogi. Wierzchnia warstwa paneli już w fabryce jest olejowana lub lakierowana (pięć-siedem warstw lakieru). Mogą być one układane bez kleju jako podłoga pływająca.
Jakie drewno na taras
Deski tarasowe przeznaczone do stosowania na zewnątrz są wykonane z drewna o bardzo dużej trwałości. Są one wykorzystywane nie tylko na tarasach, ale również do obudowy obrzeży basenów i oczek wodnych. Deski mają grubość od 19 do 45 mm i długość od 2,4 do 5 m. Są wykańczane antypoślizgowo – ryflowane (płytko lub głęboko).
Jak ułożyć efektowną podłogę?
Posadzka. Kiedy się układa posadzkę z drewna egzotycznego, trzeba przygotować podkład, przestrzegając takich samych zasad jak przed ułożeniem gatunków krajowych.
Klejenie. Przyklejać do podłoża można małe i duże elementy drewniane – począwszy od mozaiki i parkietu lamelowego, skończywszy na dylach podłogowych. Podłoga z paneli również może, choć nie musi, być przyklejana. Do małych elementów drewnianych o długości do 400 mm i do większych desek parkietowych zaleca się kleje dyspersyjne, rozpuszczalnikowe. Do dyli podłogowych należy stosować kleje dwuskładnikowe poliuretanowe lub poliuretanowo-epoksydowe. Jedynie do tak zwanych tłustych gatunków drewna egzotycznego (na przykład iroko, tek, ipe, merbau, doussie) powinno się zawsze używać dwuskładnikowych klejów poliuretanowych.
Szlifowanie. Trudności mogą sprawiać twarde gatunki drewna, które zawierają złogi minerałów (doussie, bambus, ipe) powodujące szybkie tępienie się narzędzi i materiałów ściernych. Jeśli drewno ma usłojenie styczne, należy zrezygnować ze szlifowania maszyną bębnową, ponieważ pofalowana struktura włókien oznacza nierównomierną twardość drewna i na powierzchni deszczułek mogą powstawać nierówności. W takim wypadku powinna zostać użyta maszyna tarczowa i jako pierwszy papier ścierny o grubości 60. Szlifowanie gatunków twardych należy kończyć papierem o grubości 100 (miękkich – 120).
Decydując się na położenie któregoś z twardych lub średnio twardych gatunków, problemy ze szlifowaniem można zminimalizować przez wybór drewna o usłojeniu promienistym, a nie stycznym.
Układanie posadzki na tarasie. Wilgotność drewna egzotycznego, które chcemy położyć na zewnątrz, powinna wynosić od 25 do 30%. Garbniki zawarte w drewnie mogą plamić podłoże, dlatego tarasy układane nie na gruncie, ale na cementowych podkładach należy zabezpieczyć gruntem odcinającym. Tarasowe deski antypoślizgowe muszą być montowane na legarach o ciężarze właściwym podobnym do ciężaru deski (nie mniejszym niż 850 kg/m³, czyli na przykład z drewna bangkirai lub bubinga). Montując deski, należy zachować między nimi odstęp od 5 do 10 mm.
Zabezpieczanie po ułożeniu. Twarde gatunki drewna, które zawierają olejki eteryczne, nie muszą być zabezpieczane (bangkirai, badi, massaranduba, cumaru, itauba). Olejki powodują samoistną impregnację. Jeśli jednak zrezygnujemy z zabezpieczenia, wraz z upływem czasu dojdzie do patynowania wierzchniej warstwy drewna – powstanie srebrnoszara powłoka. Nie wpływa ona na proces starzenia się drewna ani nie obniża jego parametrów technicznych.
Drewno egzotyczne wewnątrz domu można lakierować lub olejować, a na zewnątrz zabezpieczać olejem przeznaczonym do zewnętrznych konstrukcji drewnianych. Najlepiej, gdy olejowanie jest przeprowadzane na gorąco, wtedy olej wnika około 5 mm w głąb drewna.
Woskowanie nie jest zalecane do drewna egzotycznego, ponieważ przy kontakcie z wodą mogą powstawać białe plamy.
Przed lakierowaniem powinien zostać położony specjalny podkład neutralizujący olejki eteryczne. Następnie na drewno egzotyczne można nanosić każdy lakier.
Są jednak gatunki (na przykład ipe) zawierające inhibitory bardzo spowalniające działanie utwardzaczy zawartych w lakierach. Chcąc polakierować takie drewno, należy najpierw użyć podkładu odcinającego do tak zwanych trudnych gatunków drewna, a potem zastosować lakier zalecany przez producenta do konkretnego gatunku.
