Fakturowanie ścian: jak to zrobić?
Fakturowanie ścian to stosunkowo prosty sposób, by nadać wnętrzu indywidualny charakter. Wystarczy trochę inwencji i można zacząć zabawę. Oto pomysły na fakturowanie ścian: stary tynk, bonie, tynk strukturalny.
Autor: Krzysztof Zasuwik
Chropowata struktura ściany z metalicznym pasem w kolorze srebrnym. Stylizacja: Magdalena Kiełkiewicz
Spis treści
- Fakturowanie ścian: jak oświetlić ścianę
- Fakturowanie ścian: tynk strukturalny
- Fakturowanie ścian: nieregularności faktury ścian
- Fakturowanie ścian: stary tynk
- Fakturowanie ścian: rowki na ścianie
- Fakturowanie ścian: bonie
- Porada stylisty: faktury ścian dekoracje
Fakturowanie ścian bardzo ociepla wnętrze – stwarza wrażenie gobelinu. Niekoniecznie trzeba wykańczać tak wszystkie ściany, bo może się to okazać przytłaczające. Z drugiej strony nie warto też pokrywać fakturą zbyt wąskich fragmentów ściany. Najkorzystniej tynk strukturalny prezentuje się na ścianie bez otworów okiennych czy drzwiowych. Trudno ją wykonać przy krawędziach i na styku z innymi materiałami – zwykle są tam zachwiania regularności i wygląda to trochę krzywo.
Zobacz też: Salon - inspiracje
Fakturowanie ścian: jak oświetlić ścianę
Warto zadbać o prawidłowe oświetlenie dekoracyjnej ściany z fakturą. Jeśli taką fakturę ściany oświetlimy od przodu, zepsujemy efekt. Nieregularną powierzchnię dekoracyjnej ściany należy podkreślić światłem ślizgającym się po ścianie. W przypadku faktury kierunkowej (rowki, bonie) jego strumień powinien być prostopadły do kierunku wzoru. Pionowe podziały uwydatni oświetlenie z boku, poziome – z dołu lub z góry. Ostrożnie z wieszaniem obrazów na takiej ścianie. Gruba wyrazista faktura jest sama w sobie obrazem.
Fakturowanie ścian: tynk strukturalny
Fakturowanie ścian można wykonać w tradycyjnym, ręcznie nakładanym tynku. Dostępne w każdym dużym sklepie budowlanym gotowe mieszanki pozwalają zrobić tynk dekoracyjny na dowolnym podkładzie – zarówno na tynku cementowo-wapiennym, gipsowym, jak i na płytach g-k. Powierzchnia podłoża musi być wyrównana, więc raczej nie nakłada się faktury na surową cegłę. Może też być problem z nałożeniem jej na ścianę malowaną wcześniej farbą emulsyjną – w tym wypadku podłoże trzeba zeszlifować.
Gotowe mieszanki do robienia faktur (tynki strukturalne, dekoracyjne) mają różny skład. Niektóre tynki strukturalne mają drobną granulację, inne są bardzo gęste i kleiste i przy nakładaniu zbrylają się lub ciągną. Do fakturowego dekoracyjnego wykończenia ścian używa się też wolnowiążącego gipsu szpachlowego (nazywanego także gipsem plastycznym). To też wyrób gotowy, choć nie tak łatwo dostępny, wykorzystywany przez sztukatorów. W marketach sprzedaje się szpachle do nadawania faktur ścianom, ale możemy zastosować dowolne narzędzie (w zależności od zaplanowanego efektu), choćby drewnianą deskę odciskaną w masie rozprowadzonej na ścianie.
Fakturowanie ścian: nieregularności faktury ścian
Jak wykonać fakturowanie ścian? Gotową masę z mieszanki rozprowadzamy zamaszystymi ruchami w różnych kierunkach, tworząc nieregularne rysy. Ruchy szpachlą mogą być proste lub koliste. Co jakiś czas potrzebują kontroli efektu z pewnej odległości. Tak powstaje powierzchnia bezkierunkowa. Podobne eksperymenty możemy robić, używając gipsu wolnowiążącego, odciskając w nim różne przedmioty – gąbkę, zmiętą torbę foliową, wałek do masażu stóp... Można także przesuwać tymi nietypowymi narzędziami po powierzchni, rozmazując fakturę. Jeśli zwykłą szpachelką będziemy robić krótkie ruchy w różnych kierunkach, uzyskamy efekt kobierca z liści. Chodzi o w miarę równomierne pokrycie ściany fakturą. Po wykonaniu faktury malujemy ją. Można pomalować gładko – efekt na pewno będzie dobry – światło wydobędzie nierównomierność ściany.
Fakturowanie ścian: stary tynk
Stary tynk to rodzaj fakturowania ścian pasujący do stylu rustykalnego, choć odpowiednio zestawiona z innymi elementami może być ciekawym akcentem również w designerskich wnętrzach. To faktura ściany amorficzna – bez wyraźnego kierunku, nieuporządkowana. Jak zrobić stary tynk: tę fakturę wykonujemy albo w ostatniej warstwie klasycznego cementowo-wapiennego tynku, albo z plastycznego (wolnowiążącego) gipsu. Stary tynk jest łatwy do zrobienia, choć wymaga cierpliwości. Nakładamy rękawicę murarską (wykończaną skórą) i ręką kształtujemy powierzchnię na ścianie świeżo obrzuconej tynkiem.
Pamiętajmy, żeby podczas nakładania stergo tynku co jakiś czas odejść od ściany i zobaczyć efekt z daleka – póki ściana jest mokra, możemy poprawiać. Wykonanie takiej dekoracyjnej ściany w technice stary tynk wymaga wyobraźni, efekt jest widoczny dopiero po jej zakończeniu i nie daje się wcześniej zaplanować. Bywa więc niespodzianką dla właściciela. Stary tynk ma w sobie element eksperymentu i przez to jest pociągająca. Możemy wzmocnić dekoracyjny efekt, malując taką ścianę farbami przecieranymi (w kilku odcieniach), ale powinny to być kolory jasne i ton w ton – nie kontrastowe. Przecierkę wykonujemy szmatą albo specjalnym narzędziem z supermarketu budowlanego. Najpierw malujemy warstwę koloru podstawowego, a zanim wyschnie, nakładamy i rozcieramy drugi kolor. Pamiętajmy o wcześniejszym zagruntowaniu ściany – inaczej „wypije” cały kolor. Po pomalowaniu można pokryć woskiem, aby nadać jej lekki połysk i utrwalić efekt. Woski do ścian – bezbarwne lub koloryzujące – można kupić w supermarketach budowlanych.
Autor: Krzysztof Zasuwik
Tynk japoński jest połączeniem tynku z tapetą, składającym się z naturalnych składników – w składzie znaleźć można między innymi strzępki bawełny, jedwab, włókna mineralne i celulozowe, mikę i minerały. Kupuje się go w postaci suchych mieszanek, do których dodaje się pigmenty koloryzujące i wodę.
Fakturowanie ścian: rowki na ścianie
Gotowe masy zawierają granulki, które przy rozprowadzaniu masy pacą do tynku żłobią w niej rowki. Tynk strukturlany ma carakterystyczne rowki, które mogą być drobniejsze lub grubsze w zależności od tego, jak duże ziarna są w masie. Efekt takiej faktury rowków na ścianie osiągamy przez skrupulatne ciągnięcie równoległe szpachlą tynkarską równych pasów poziomych lub pionowych. Uzyskujemy drobne rowki różnej długości, ale ułożone równolegle. Mamy wtedy ścianę w miarę uporządkowaną. Przypomina tkaninę.
Używając masy bez granulek, wykonujemy dekoracyjne rowki za pomocą zębatych narzędzi. Ciągnąc szpachelkę prosto, otrzymamy równoległe rowki. Wykonując ruchy koliste, dostaniemy zawijasy. Ich kształty mogą być dowolne – zależy od naszej inwencji. Możemy też stosować ząbki drobniejsze i grubsze, ciągnąć pasy w poziomie lub w pionie. Możemy używać widelca, drucianej szczotki, metalowego grzebienia – za każdym razem efekt będzie inny.
Czytaj również: Tynk dekoracyjny, czyli dekoracja ściany krok po kroku
Fakturowanie ścian: bonie
Bonie to faktura ścian zorganizowana, trochę oficjalna. Stosowana często na zewnątrz budynków, we wnętrzu nieco zaskakuje i przez to jest ciekawa. Bonie jako technika dekoracji ścian pasuje do wnętrz klasycznych i nowoczesnych, ale uporządkowanych.
Powstaje przez nałożenie na ścianę płyt gipsowo-kartonowych. Można je naklejać w kilku warstwach w zależności od tego, jak głębokie chcemy mieć rowki. Ważna jest proporcja szerokości rowka do jego głębokości. Szerokość nie może być zbyt mała – minimum 3 cm (wymaga tego obróbka krawędzi). Głębokość musi być mniejsza od szerokości. Należy pamiętać o starannym rozplanowaniu ściany, tak aby pola wypukłe były równej szerokości. Możemy zniweczyć cały efekt, jeśli podziały będą nierówne – ta faktura wymaga porządku. Jest też dosyć pracochłonna. Krawędzie płyt gipsowych trzeba zabezpieczyć, żeby nie obijały się w trakcie użytkowania. Można zastosować taśmy papierowe lub tkaninowe stosowane zwykle na łączeniach płyt.
Po zakończeniu boniowania ścianę malujemy. Dla pogłębienia efektu dekoracyjnego ściany można rowki pomalować kolorem ciemniejszym niż pola wypukłe. Jeśli nasz wykonawca boi się tej roboty – nie martwmy się – efekt i tak będzie dobry po odpowiednim oświetleniu ściany.
Czytaj również: Ciekawe dekoracje ścian - mnóstwo pomysłów
Porada stylisty: faktury ścian dekoracje
Pamiętajmy, że na fakturze kolor ściany zawsze będzie się wydawał ciemniejszy niż na gładkiej powierzchni. Gotową dekoracyjną powierzchnię ściany można delikatnie pociągnąć farbą metalizującą, co doda ścianie blasku, lub pokryć ją woskiem, żeby uzyskała subtelny, satynowy połysk.
Autor: Getty Images
Jeśli odpowiednio się do tego przygotujesz i będziesz kierować się kilkoma podstawowymi zasadami, możesz położyć tynk dekoracyjny samodzielnie!
Autor: Radosław Wojnar
Półmatowy, gładki tynk strukturalny sprawdza się znakomicie jako wykończenie ściany w kuchni.
