Arabska wiosna na kozetce. Mila Preli o scenografii w „ Arab Blues”

Mamy Boga i wiarę, nie potrzebujemy tych bzdur – mówi Selmie jej tunezyjski wujek Mourad. W komedii obyczajowej „Arab Blues” młoda psychoanalityczka, urodzona w Tunisie i wychowana w Paryżu, wraca w rodzinne strony, by leczyć arabską psyche. Mila Preli, scenografka filmu, opowiada nam o pracy nad wystrojem gabinetu, który Selma prowadzi na dachu. Widać stamtąd Jebel Boukornine, wzgórze o dwóch szczytach – rozdarta jest też Selma, rodzinny kraj przyciąga ją i odpycha. Dziesięć lat po arabskiej wiośnie, jak słyszymy w filmie, Tunezja jest jak tajemnicza, ciemna pustynia i beczka prochu zarazem.

Dom, w którym Selma Derwich zakłada gabinet psychoanalizy, to typowy budynek z lat 50., położony w mieszkaniowej dzielnicy Tunisu - mówi Mila Preli, scenografka filmu. - Doskonale pasował do ruchów bohaterów w poszczególnych sekwencjach filmu. Reżyserka filmu Manele Labidi miała ten śmiały pomysł, by gabinet Selmy urządzić na dachu. W budynku, który wybraliśmy z Raoufem Helioui, był już taki dach, powszechny w tamtejszych domach, używany m.in. do suszenia prania. Musieliśmy go tylko powiększyć i dobudować zewnętrzne schody, na których w filmie ustawia się do Selmy długa kolejka chętnych.

Ponieważ główna bohaterka jest Francuzką o tunezyjskich korzeniach, która chce do rodzinnego Tunisu sprowadzić psychoanalizę, mój pomysł, zgodnie ze scenariuszem, był taki, że zabiera ona ze sobą z Francji to, czego się tam nauczyła, swój cały świat, a więc także przedmioty - wyjaśnia Preli. - Dlatego wyposażenie jej gabinetu przywiozłam z Paryża. Gabinety psychoanalityków są bardzo różne, zależnie od osobowości terapeuty. Znalazłam w nich wiele inspiracji, nawiązując oczywiście również do słynnego gabinetu Freuda. Nie chciałam jednak, żeby gabinet Selmy przypominał ten freudowski, wiedeński. Przez dobór dywanów, mebli, dodatków chciałam podkreślić, że bohaterka jest nowoczesną kobietą.

„Arab Blues”, komedia obyczajowa, scenariusz i reżyseria Manele Labidi, scenografia Mila Preli, Raouf Helioui. Tekst ukazał się w miesięczniku Dobre Wnętrze w numerze 9/2020. Zobacz na dobrewnetrze.urzadzamy.pl