Barwinek pospolity ‘Cahill’ ('Illumination') - Vinca minor ‘Cahill’ = Vinca minor 'Illumination'

Barwinek pospolity ‘Cahill’ (syn. 'Illumination') to bylina z rodziny toinowatych (Apocynaceae). Odmiana ta została wyhodowana w 1995 r. przez Christy A. Hensler z Newport w USA, a w Europie rozpowszechniona najpierw w Wielkiej Brytanii. W 2003 r. roślina ta, jako nowość na rynku europejskim, otrzymała srebrny medal na międzynarodowych targach szkółkarskich Plantarium.

Zobacz galerię 2 zdjęcia

Autor: Agencja Promocji Zieleni - Monika Pawlonka

Barwinek pospolity ‘Cahill’

Barwinek pospolity ‘Cahill’ to niewysoka krzewinka o dwóch typach pędów lekko drewniejących u podstawy. Pędy płone pokładają się i rozrastają szeroko na powierzchni podłoża, ukorzeniając się na powierzchni gleby i w węzłach, tworząc kępy o średnicy nawet do 200 cm (pędy mogą osiągać długość 80–100 cm i przyrastać około 50 cm rocznie). Pędy kwiatostanowe są krótsze i wzniesione, wysokości około 20 cm. Oba typy pędów są ulistnione, porośnięte błyszczącymi, krótkoogonkowymi, całobrzegimi, eliptycznymi lub jajowatymi, skórzastymi liśćmi 2–3 cm długości. Barwinek pospolity ‘Cahill’ wyróżnia się barwą blaszek liściowych, które są pstre, złocistożółte z ciemnozielonymi, kontrastowymi, nieregularnymi przebarwieniami, najczęściej na brzegach. Intensywność złocistożółtego wybarwienia zależy od wieku (młode liście są intensywniej żółte) oraz ekspozycji na słońce (liście im bardziej zacienione, tym stają się zieleńsze). Kolor liście w zasadzie nie zmienia się znacznie wraz z nadejściem jesieni, a na zimę pozostają w niezmienionym stanie na pędach.

Barwinek pospolity ‘Cahill’ zakwita niekiedy już na przełomie marca i kwietnia, a pojedyncze kwiaty są obecne na roślinie aż do września. Okres najobfitszego kwitnienia przypada na maj i czerwiec. Kwiaty barwinka są pojedyncze, 2–3 cm średnicy, najczęściej pięciokrotne (choć zdarzają się kwiaty o czterech, płasko rozpostartych płatkach korony), rozwijają się na szypułkach w kątach liści na tegorocznych pędach kwiatowych. Kwiaty są owadopylne, niebieskofioletowe, pięknie kontrastują ze złocistymi liśćmi.Barwinek pospolity ‘Cahill’ najlepiej rośnie na dobrze spulchnionych, żyznych, próchniczych, umiarkowanie wilgotnych glebach o odczynie od lekko kwaśnego do lekko zasadowego. Odmiana ‘Cahill’ może rosnąć w pełnym słońcu (jest odporna na poparzenia słoneczne) – wtedy liście są najintensywniej przebarwione i kwitnienie najobfitsze (ale pod warunkiem stałej dostępności minimalnej ilości wilgoci w podłożu). Może też rosnąć w półcieniu i na stanowiskach silnie zacienionych, ale w głębokim cieniu kwitnienie jest znacznie mniej obfite, a liście mogą nieco zielenieć, tracąc swą oryginalną barwę. W polskim klimacie roślina ta jest całkowicie odporna na mróz, choć bez dodatkowego zabezpieczenia, w szczególnie mroźne i bezśnieżne zimy może nieco podmarzać (wiosną dobrze regeneruje uszkodzone pędy).

Barwinek pospolity ‘Cahill’ może być rozmnażany jedynie wegetatywnie, przez podział starszych, dobrze rozrośniętych kęp roślin, wraz z bryłą korzeniową, przez niemal cały sezon wegetacyjny (choć najlepiej zabieg ten wykonywać wiosną lub jesienią po kwitnieniu). Najprostszą metodą rozmnażania jest odcięcie ukorzenionych pędów od rośliny matecznej i przesadzenie ich w nowe miejsce lub pobranie kilkunastocentymetrowych pędowych sadzonek wierzchołkowych i wysadzenie po ich ukorzenieniu (korzenią się łatwo, w wodzie lub stale wilgotnym podłożu), najlepiej pęczkami po kilka–kilkanaście sztuk, na miejsce stałe.

Barwinek pospolity ‘Cahill’ doskonale nadaje się jako barwne uzupełnienie rabat bylinowych i na obwódki rabat (ale wtedy należy systematycznie przycinać zbyt długie pędy). Najlepiej prezentuje się jako roślina okrywowa w naturalistycznych założeniach ogrodowych oraz w ogrodach w stylu wiejskim i swobodnym, zarówno sadzona w cieniu koron drzew i wyższych krzewów (głównie liściastych), jak i na nasłonecznionych miejscach. Nadaje się też do sadzenia w alpinariach i ogrodach skalnych (ale w miejscu, gdzie go sadzimy, między kamieniami czy skałami powinien mieć zapewniony spory zapas podłoża). Jako roślina zadarniająca barwinek należy sadzić co 30–40 cm, a powierzchnia którą ma porastać nie powinna być wyściółkowana, bo na takim podłożu rośliny rozrastają się słabo, a ich pokładające się pędy nie mają szans ukorzenić się w glebie. Można go też z powodzeniem uprawiać w pojemnikach na balkonach i tarasach. Szczególnie malowniczo wygląda jako uzupełnienie kompozycji roślinnych w dużych, wysokich lub wiszących pojemnikach, z których jego długie pędy zwieszają się. Pędy barwinka są wyjątkowo trwałe, dlatego doskonale nadają się do uzupełniania bukietów i kompozycji florystycznych.

Agnieszka Mike-Jeziorska