Dębik ośmiopłatkowy - Dryas octopetala

Dębik ośmiopłatkowy to bylina z rodziny różowatych (Rosaceae). W środowisku naturalnym występuje w wielu rejonach świata – w Europie, Azji, Ameryce Północnej i w Grenlandii. W Polsce dziko rosnące okazy można spotkać tylko w Tatrach i Pieninach.

Zobacz galerię 3 zdjęcia

Autor: www.thinkstockphotos.com

Dębik ośmiopłatkowy

Dębik ośmiopłatkowy to niska krzewinka o lekko płożącym, kępiastym pokroju osiągająca 2-10 cm wysokości. Ma drobne, jajowate, skórzaste liście o ząbkowatych brzegach, które kształtem przypominają liście dębu (stąd polska nazwa). Kwitnie od maja do czerwca. Kwiaty są pojedyncze, ośmiopłatkowe o biało-żółtej barwie. Mają średnicę do 4 cm. Ozdobą rośliny są także puszyste, piórkowate owocostany.

Dębik ośmiopłatkowy powinno się uprawiać na stanowiskach słonecznych, ciepłych. Ma nieduże wymagania glebowe. Podłoże powinno być przede wszystkim przepuszczalne. Dobrze rośnie na glebach wapiennych, lekkich, piaszczystych i żwirowych. Zwykle dobrze znosi mrozy (problemem są okresy bezśnieżne – dlatego lepiej ją okryć). Roślinę rozmnaża się jedynie wegetatywnie – uprawa z nasion nie udaje się w warunkach amatorskich. Sadzonki można wysadzać wiosną – ok. 10 sztuk na 1m². W czasie susz zaleca się je podlewać. Nawożenie z reguły nie jest konieczne (poza nawozami wapniowymi).

Dębik ośmiopłatkowy to dobra dekoracja niskich rabat, ogrodów skalnych, murków, zboczy i skarp. Roślina pomimo występowania w Polsce jest mało znana i można wykorzystać ją do zwiększenia oryginalności ogrodu. Można ją uprawiać jako roślinę okrywową – zwłaszcza na kamienistym podłożu. To relikt przyrody, który pojawił się po erze lodowcowej.

Michał Mazik