Erynus alpejski - Erinus alpinus

Erynus alpejski to krótkowieczna bylina należąca do rodziny zarazowatych (Orobanchaceae). W środowisku naturalnym występuje w Europie (głównie Alpy) oraz w Afryce Północnej. Roślina osiąga do 15 cm wysokości, ma gęsty poduszkowaty pokrój, tworzy zwarte kobierce. Liście są drobne, łopatkowate.

Spis treści

1. Erynus alpejski - kwiaty
2. Erynus alpejski - uprawa i pielęgnacja
3. Erynus alpejski - zastosowanie

Erynus alpejski - kwiaty

Erynus alpejski kwitnie od maja do czerwca. Kwiaty są promieniste, pięciopłatkowe, różowe zebrane w grona. Na rynku można dostać także odmiany o białej barwie kwiatów.

Erynus alpejski - uprawa i pielęgnacja

Optymalne do uprawy erynusa alpejskiego jest stanowisko słoneczne – wtedy roślina najobficiej kwitnie. Znosi także półcień. Erynus alpejski jest tolerancyjny względem gleby. Dobrze rośnie na podłożu dobrze przepuszczalnym, piaszczystym, wapiennym.

Roślina jest wystarczająco mrozoodporna, aby uprawiać ją w całej Polsce. Zaszkodzić jej jednak mogą bezśnieżne zimy, dlatego zaleca się na wszelki wypadek stosować osłony. Młode okazy erynusa alpejskiego warto podlewać, starsze są odporne na suszę (tworzą silny system korzeniowy). Nawożenie z reguły nie jest konieczne.

Erynus alpejski nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Jest odporny na choroby i szkodniki. Czasem trzeba go usuwać – często rozmnaża się z samosiewu.

Erynus alpejski - zastosowanie

Erynus alpejski warto wykorzystywać do dekoracji ogrodów skalnych. Może być uprawiany jako roślina okrywowa. Dobrze sprawdza się posadzony w szczelinach murów i między kamieniami. Można uprawiać go w pojemnikach. Przy takiej uprawie nie przetrwa jednak zimy – jesienią trzeba przenosić okazy do chłodnego pomieszczenia.

Michał Mazik