Firletka smółka - Lychnis viscaria (syn. Viscaria vulgaris)

Firletka smółka to bylina z rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae). W naturze występuje w południowej, wschodniej i środkowej Europie i w Turcji.

Firletka smółka tworzy kępę podłużnych, trawiastych liści około 10 cm wysokości. Liście są zimozielone.Pod ziemią roślina wytwarza kłącze. Z kępy liści wyrastają wzniesione łodygi 40–50 cm wysokości, rozgałęzione w górnej części i zakończone dość dużymi wiechowatymi kwiatostanami z kwiatami o intensywnym, różowo-karminowym kolorze. Roślina kwitnie w maju i czerwcu.Nazwa smółka pochodzi od lepkiej, smolistej wydzieliny, którą roślina tworzy na pędach kwiatostanowych (do wydzieliny przyklejają się mrówki oraz inne owady).

Firletka smółka nie jest rośliną wymagającą. Może rosnąć na glebach przeciętnie żyznych, suchych lub średnio wilgotnych, pod warunkiem, że są przepuszczalne. Na glebach ciężkich, gliniastych rośnie źle i może wymarznąć z powodu zbyt dużej ilości wody przy korzeniach. Stanowisko powinno być słoneczne, ewentualnie półcieniste. Znosi kilkudniowe okresy suszy. W czasie kwitnienia potrzebuje więcej wody – gdy jest jej brak więdnie i krócej kwitnie.Roślina w pełni mrozoodporna. Jeśli liście jesienią lub zimą zostały uszkodzone przez deszcze i śnieg wystarczy przyciąć je nieco na wiosnę.Roślina miododajna. Wymaga dzielenia i przesadzania co 3 lata.

Firletka smółka jest polecana na rabaty kwiatowe oraz do ogrodów skalnych. Nadaje się także na kwiat cięty. Najlepiej sadzić ją w grupach po 3-10 egzemplarzy obok siebie.Roślinę rozmnaża się przez nasiona lub przez podział starszych, rozrośniętych kęp (po kwitnieniu). Nasiona wysiewamy w maju-czerwcu na rozsadniku (jeśli wzejdą zbyt gęsto – należy je przerwać) lub w pojemniku (po wzejściu należy przepikować). W sierpniu lub wrześniu sadzimy rośliny na miejsce stałe co 30–40 cm.