Floks wiechowaty = Płomyk wiechowaty - Phlox paniculata

Floks wiechowaty jest byliną z rodziny wielosiłowatych (Polemoniaceae). Pochodzi z Ameryki Północnej. Dorasta do 50–120 cm wysokości, ma łodygi sztywne, proste, pod koniec wegetacji u nasady lekko drewniejące, gęsto ulistnione. Liście są lancetowate i długie.

Zobacz galerię 5 zdjęć

Autor: Maria Muszalska

Floks wiechowaty

Spis treści

1. Kwiaty floksy
2. Floksy odmiany
3. Floks wiechowaty uprawa

Kwiaty floksy

Floks wiechowaty kwitnie od pierwszej połowy lipca do końca sierpnia, niekiedy nawet we wrześniu. Okres kwitnienia można wydłużyć, przycinając w czerwcu wierzchołki pędów, co powoduje silne rozkrzewienie roślin oraz późniejsze kwitnienie. Kwiaty floksa wiechowatego są 5-płatkowe, o dużej skali barw (brak jedynie czysto żółtej i niebieskiej), zebrane w szczytowe, piramidalne, wiechowate kwiatostany.

Floksy odmiany

Uprawnych odmian tego gatunku płomyka jest wiele, niekiedy występują one pod nazwą Phlox paniculata hybrida. W zależności od pory kwitnienia dzieli się je na: kwitnące w pierwszej połowie lipca, kwitnące w drugiej połowie lipca oraz odmiany późne – kwitnące od połowy do końca sierpnia.

Floks wiechowaty uprawa

Floks wiechowaty wymaga gleby żyznej, próchniczej, głęboko uprawionej, ale przepuszczalnej, lekko kwaśnej oraz słonecznego i półcienistego stanowiska. Podczas suszy rośliny wymaga podlewania. Stosuje się go na rabaty bylinowe oraz na kwiat cięty, choć ich trwałość w wazonie wynosi zaledwie 2–3 dni.

Floks wiechowaty przez nasiona rozmnaża się wyłącznie w celach hodowlanych. Amatorsko można go rozmnażać przez podział roślin, sadzonki pędowe lub korzeniowe. Rośliny dzieli się wiosną lub jesienią. Sadzonki pędowe o 8–10 cm długości odłamuje się z „piętką” w połowie maja lub w czerwcu. Sadzonkuje się w uprzednio zdezynfekowane (przez parowanie) podłoże. Odmiany o kwiatach czerwonych i jasnofioletowych ukorzeniają się słabo. Sadzonki korzeniowe sporządza się zimą lub wczesną wiosną, tnąc korzenie o średnicy 0,5 cm na kawałki 6 cm długości, które sadzi się do skrzynek i umieszcza w ciepłym inspekcie.

Na miejsce floks wiechowaty wysadza się w rozstawie 30–40 x 40–70 cm. Jesienią lub bardzo wczesną wiosną między roślinami (nigdy na środek karp) można rozrzucić bardzo dobrze rozłożony obornik lub kompost torfowo-obornikowy. Floks wiechowaty jest rośliną długowieczną - gdy jest odpowiednio nawożony, podlewany i wolny od chorób, może rosnąć w jednym miejscu nawet 10 lat.

Poznaj inne gatunki floksów:

• floks szydlasty
• floks kanadyjski
• floks Drummonda
• floks karłowy