Goryczka daurska - Gentiana dahurica

Goryczka daurska to bylina należąca do rodziny goryczkowatych (Gentianaceae). Pochodzi z Azji. W Polsce jest znana z uprawy. Osiąga zwykle 15-25 cm wysokości.

Goryczka daurska ma kępiasty, pokładający się pokrój. Liście są długie, lancetowate. Kwiaty są drobne, dzwonkowate lub lejkowate, zebrane w wierzchotkowate kwiatostany. Mają niebieską barwę z jaśniejszym środkiem. Goryczka daurska kwitnie latem i jesienią. Pierwsze kwiaty najczęściej pojawiają się w sierpniu. Jest łatwa w uprawie i ma nieduże wymagania. Lubi stanowiska słoneczne, ale radzi sobie także w miejscach osłoniętych. Toleruje różne typy gleb o szerokim zakresie pH. Preferuje jednakże podłoża żyzne i przepuszczalne o lekko zasadowym odczynie. To gatunek mrozoodporny.

Goryczkę daurską można sadzić jesienią lub wiosną. Przy siewie nasion potrzeba cierpliwości – kiełkują długo. Roślinę w czasie susz zaleca się podlewać (wytwarza płytki system korzeniowy). Warto ją także dokarmiać – nawozami organicznymi lub niewielkimi dawkami nawozów mineralnych. Dobrze reaguje na ściółkowanie gleby.Goryczkę daurską można wykorzystać do tworzenia obrzeży, niskich rabat oraz do dekoracji skalniaków.  Nadaje się do uprawy w pojemnikach (trzeba je jednak osłaniać przed nadejściem zimy) i ozdoby alpinarium. To dobry gatunek na kwiat cięty. Nazwa Gentiana pochodzi od imienia Gentiusa – króla Ilirii, który rzekomo był odkrywcą rośliny.

Michał Mazik