Goryczka siedmiodzielna - Gentiana septemfida

Goryczka siedmiodzielna to bylina należąca do rodziny goryczkowatych (Gentianaceae). W środowisku naturalnym występuje głównie na obszarze Azji. W Polsce jest znana z uprawy. Roślina ma wzniesiony, zwarty pokrój.

Goryczka siedmiodzielna osiąga niewielkie rozmiary – jej wysokość nie przekracza 25 cm. Wydłużone, ostro zakończone liście gęsto pokrywają pędy. Kwiaty są niewielkie, trąbkowate o barwie niebieskiej lub fioletowej. Goryczka siedmiodzielna kwitnie od lipca do września. Owocem jest torebka.

Goryczka siedmiodzielna jest bardzo łatwa w uprawie. Lubi stanowiska słoneczne, toleruje jednak także częściowe zacienienie. Preferuje gleby średnio żyzne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne z dużą zawartością wapnia. Znosi także gorsze typy gleb. To gatunek mrozoodporny na terenie całego kraju. Jeśli przemarza, problemem może być zbyt wilgotna, podmokła gleba lub wiosenne przymrozki. Roślinę można sadzić jesienią lub wiosną. Rozmnażanie goryczki siedmiodzielnej z nasion jest dość trudne i często daje słabe efekty. Młode okazy zaleca się regularnie podlewać. Dobrze reaguje na nawozy organiczne. Glebę wokół goryczek warto ściółkować, aby ograniczyć zachwaszczenie i wysychanie gleby.

Goryczkę siedmiodzielną warto wykorzystać do obsadzania obrzeży rabat, murków i ścieżek. Nadaje się także do dekoracji ogrodów skalnych i alpinariów. Roślinę można uprawiać w pojemnikach – wtedy jednak trzeba osłonić ją przed nadejściem większych mrozów.

Michał Mazik