Goryczka wiosenna - Gentiana verna

Goryczka wiosenna to bylina należąca do rodziny goryczkowatych (Gentianaceae). W środowisku naturalnym można ją spotkać w wielu rejonach świata – od Europy po Afrykę Północną. Dziko rosnące okazy spotyka się także w polskich górach.

Gatunek objęty jest ścisłą ochroną gatunkową. Goryczka wiosenna ma dość zwarty, kępiasty pokrój i osiąga do 15 cm wysokości. Liście są lancetowate, błyszczące. Pięciopłatkowe kwiaty mają niebieską barwę z białym środkiem. Goryczka wiosenna zakwita wcześnie – już w maju. Kwitnienie może trwać aż do jesieni. Później roślina wykształca owocostany – torebki zawierające czarne nasiona.

Goryczkę wiosenną zaleca się sadzić na stanowiskach dobrze nasłonecznionych, ciepłych – wtedy najobficiej kwitnie. Radzi sobie także w cieniu, ale wtedy bardziej rozrastają się części zielone. Roślina lubi gleby średnio żyzne, przepuszczalne z dużą zawartością wapnia (wierzchnią warstwę warto wymieszać z kredą lub dolomitem). Można ją sadzić jesienią lub wiosną. Jest gatunkiem mrozoodpornym. W czasie suszy wymaga podlewania. Można dokarmiać ją niewielkimi dawkami nawozów, np. dla roślin kwitnących. Dobrze reaguje na ściółkowanie gleby. Ważna w pielęgnacji jest także regularna walka z zachwaszczeniem.

Goryczkę wiosenną warto wykorzystywać do obsadzania obrzeży rabat, ścieżek i szczelin między kamieniami. W szczególności nadaje się do ozdabiania skalniaków. Pasuje do ogrodów różnego typu – od wiejskich po naturalistyczne.

Michał Mazik