Lawenda wąskolistna 'Alba' = Lawenda lekarska 'Alba' - Lavandula angustifolia 'Alba'

Lawenda wąskolistna 'Alba' to półkrzewiasta roślina z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). W Polsce uprawiana jako roślina ozdobna.

Lawenda wąskolistna 'Alba' tworzy sztywne, wzniesione, kanciaste w przekroju pędy, pokryte szarym kutnerem, z wiekiem drewniejące w dolnej części. Liście, o podwiniętych brzegach, są pokryte również srebrzystym kutnerem, równowąskie, lancetowate, silnie aromatyczne, na pędach ułożone naprzeciwlegle. W Polskich warunkach klimatycznych krzew dorasta do około 50 cm wysokości i około 70 cm szerokości. Górują nad nim nieulistnione pędy kwiatostanowe, dorastające do około 80 cm wysokości. Białe kwiaty zebrane są w nibyokółkach, w kwiatostany typu kłos. Kwitnienie przypada na lipiec i sierpień. Kwiaty są silnie pachnące, dzięki wysokiej zawartości olejków eterycznych (linalol, geraniol, furfurol, pinen, cyneol i borneol). Po kwitnieniu zaleca się przycinanie przekwitniętych kwiatostanów. Głęboko sięgający (do 2 m), silnie rozgałęziony, wiązkowy system korzeniowy zapewnia roślinie dostęp wilgoci nawet w suchsze dni z głębszych warstw gleby, co powoduje dość dużą odporność rośliny na suszę.

Lawenda wąskolistna 'Alba' najlepiej rośnie na słonecznych, ciepłych stanowiskach, na przepuszczalnych, łatwo nagrzewających się glebach, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. W surowe, bezśnieżne zimy może przemarzać, ale dość łatwo odbija wiosną, ale po przemarznięciu nieco słabiej kwitnie. Dlatego w chłodniejszych rejonach kraju wymaga okrywania na zimę. Strefa mrozoodporności - 6. Wiosną, cięta dość silnie, na wysokość 10-15 cm ładnie odbija i zagęszcza się. Nie cięta może się wyciągać i ogołacać od dołu, ukazując suche podstawy pędów.

Lawenda wąskolistna 'Alba' doskonale nadaje się do ogrodów w stylu śródziemnomorskim, na słoneczne rabaty ziołowe, obwódki i niskie żywopłoty. Szeroko wykorzystywane są jej suszone pędy i kwiaty, m.in. do tworzenia aromatycznych torebeczek do szaf, które pięknie pachną, ale również odstraszają mole.

Odmianę tę najlepiej rozmnażać z sadzonek zielnych (5-7 cm długości), pobieranych z wierzchołków młodych pędów lub z pędów bocznych z tzw. piętką, oderwanych ze starszych pędów (najlepiej tych lekko już zdrewniałych). Sadzonki można pobierać w zasadzie przez niemal cały okres wegetacyjny (oprócz gorących i suchych letnich dni). Zastosowanie ukorzeniaczy do pędów zdrewniałych zwiększa skuteczność ukorzeniania się sadzonek.

Agnieszka Mike-Jeziorska