Leonotis - Leonotis leonurus
Leonotis pochodzi z RPA. Choć rozpowszechnia się ją na całym świecie, to w Polsce jest wciąż mało znana. Należy do rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Potocznie nazywany lwim ogonem lub dzikim ziołem.
Spis treści
Leonotis - opis
Leonotis to roślina wieloletnia, w swoim naturalnym środowisku jest krzewem, u nas słabo się krzewi. Ma wyprostowany i wzniesiony pokrój, dorasta do 1-2 m wysokości. Średniej wielkości, wąskie, lancetowate, o grubo ząbkowanych brzegach liście są podzielone na pary znajdujące się naprzeciw siebie. Liście przy zmiażdżeniu wydzielają przyjemny zapach. Leonotis kwitnie w lipcu, jeśli nasiona wysiejmy w marcu. Kwiaty są rurkowate, o lekko zakrzywionej w dół koronie, pomarańczowe lub morelowe. Produkują dużą ilość nektaru, dlatego są chętnie odwiedzane przez owady. Należy uważać na zaschnięte kielichy kwiatowe, gdyż są one bardzo ostre. Ciekawą odmiana jest 'Alba' o białych kwiatach.
Leonotis - warunki uprawy
Ze względu na pochodzenie, leonotis wymaga stanowiska słonecznego i ciepłego. Brak stałego dostępu do słońca może spowodować, że roślina nie będzie wcale kwitła. Lubi podłoże żyzne, przewiewne, bogate w składniki pokarmowe, najlepiej o odczynie zbliżonym do obojętnego. Mimo że roślina dość dobrze znosi suszę, dobrze aby podłoże było umiarkowanie wilgotne.
Leonotis - pielęgnacja
Roślinie sprzyja nawożenie (mineralne i organiczne) przez cały okres uprawy. Dzięki temu będzie ona silna oraz będzie obficiej kwitła. Leonotis po przekwitnięciu warto przyciąć na wysokość 20 cm, dzięki temu roślina będzie lepiej się krzewić. W okresie kwitnienia należy regularnie i umiarkowanie podlewać rabatę z rośliną. Leonotis rozmnaża się w przez nasiona wysiewane w marcu lub kwietniu. W naszym klimacie najlepiej jest wysiać nasiona po ostatnich przymrozkach (maj lub początek czerwca), jednak trzeba wziąć pod uwagę, że kwiaty ukażą się wtedy dopiero w sierpniu lub we wrześniu.
Leonotis - zastosowanie
Z racji swoich dużych rozmiarów leonotis tworzy idealne tło dla innych niższych roślin. Można go sadzić wzdłuż budynków lub płotów. Szybko i efektownie maskuje nieatrakcyjne miejsca w ogrodzie. Dobrze prezentuje się także jako soliter. Liście leonotisa wykorzystuje się w medycynie, gdyż występujący w nich związek leonurina ma działanie przeciwzapalne. Jednak w Polsce zarówno posiadanie, jak i dystrybucja w celach leczniczych jest zabroniona od 2009 roku.
Stanowisko | słoneczne |
---|---|
Wilgotność gleby | średnio wilgotna |
Roślina ozdobna z | kwiatów |
Termin kwitnienia | VII - IX |
Wysokość | 1 m - 2 m |
Kategoria | Byliny |
Zimozielone | Nie |
Podlewanie | średnio |
Barwa liści/igieł | zielona |
Barwa kwiatów | pomarańczowa |
Pokrój | wzniesiony |
Barwa kwiatów | morelowa |