Liliowiec żółty - Hemerocallis flava

Liliowiec żółty to bylina z rodziny żółtakowatych (Xanthorrhoeaceae). W środowisku naturalnym występuje w Europie i Azji. Osiąga 50-80 cm wysokości. Częścią podziemną liliowca żółtego są mięsiste korzenie i krótkie kłącza. Liście tej byliny są długie, równowąskie.

Liliowiec żółty kwitnie od czerwca do lipca. Duże lejkowate kwiaty o żółtej barwie, zebrane są w wiechowate kwiatostany. Pojedyncze kwiaty kwitną kilkanaście do kilkudziesięciu godzin. Roślina wydziela intensywny, przyjemny zapach.

Liliowiec żółty jest łatwy w uprawie. Dobrze rośnie zarówno w miejscach słonecznych (wtedy obficiej kwitnie), jak i lekko zacienionych. Optymalne podłoże powinno być żyzne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne. Liliowiec żółty toleruje także słabsze typy gleb. Jest mrozoodporny. Łatwo można go rozmnożyć przez podział kłączy. Podstawowymi zabiegami pielęgnacyjnymi w uprawie liliowca żółtego jest podlewanie (w czasie suszy), odchwaszczanie i nawożenie (od wiosny do lata nawozami wieloskładnikowymi). Podłoże wokół rośliny warto ściółkować. Roślina może być atakowana przez ślimaki i mszyce.

Liliowce zdobywają ogromną popularność w Polsce. Dawniej były znane i kojarzone z ogrodami orientalnymi. Obecnie często sadzi się je również w ogrodach wiejskich, naturalistycznych i mieszanych. Dobrze wyglądają uprawiane w grupie. Nadają się do obsadzania brzegów oczek wodnych. Wykorzystuje się je również na kwiat cięty.

Michał Mazik