Makleja sercowata = bokkonia sercowata - Macleaya cordata

Makleja sercowata (bokkonia sercowata) to bylina należąca do rodziny makowatych (Papaveraceae). W środowisku naturalnym występuje w Azji.

Makleja sercowata osiąga znaczne rozmiary – jej wysokość może dochodzić nawet do 250 cm. Pędy są długie, słabo rozgałęzione, porośnięte sercowatymi liśćmi. Kwitnie od lipca do sierpnia. Kwiaty są drobne, ale liczne. Tworzą wiechowate kwiatostany. Najczęściej mają beżową lub brązową barwę. Owocem jest torebka. Sok maklei może działać drażniąco na skórę.

Makleja sercowata jest gatunkiem łatwym w uprawie. Można ją sadzić na stanowiskach słonecznych lub częściowo zacienionych. Toleruje różne typy gleb. Optymalne są podłoża średnio żyzne, umiarkowanie wilgotne. Roślinę najlepiej siać/sadzić wiosną. Pod koniec jesieni powinno się przyciąć jej pędy.

Makleja sercowata wytrzymuje zimowe mrozy, ale zaszkodzić jej mogą wiosenne przymrozki. Czasem wymaga podpór. W czasie suszy zaleca się ją podlewać. Nawożenie nie jest konieczne (poza okazami uprawianymi na podłożu piaszczystym). Dobrze jednak reaguje na nawożenie organiczne. To gatunek ekspansywny – szybko rozrasta się.

Makleję sercowatą zaleca się uprawiać w średnich i dużych ogrodach. Roślina potrzebuje miejsca. Efektownie wygląda sadzona na tle drzew oraz przy murach i ogrodzeniach. Raczej nie łączy się jej z innymi roślinami, gdyż je zagłusza. Nadaje się do uprawy pojemnikowej – wtedy jednak nie osiąga maksymalnych rozmiarów. Dobrze komponuje się w ogrodach orientalnych, wiejskich i leśnych.

Michał Mazik