Ostrogowiec czerwony - Centranthus ruber = Valeriana Coccinea
Ostrogowiec czerwony (ang. valerian, red valerian, jupiter's beard, keys to heaven, fox's brush, pretty Betsy) to krzaczasta bylina o niemal kulistym pokroju, należąca do rodziny kozłkowatych (Valerianaceae). W naturalnych siedliskach występuje w basenie Morza Śródziemnego oraz w ciepłych rejonach Ameryki Północnej (Zatoka San Francisco).
Sztywne, wyprostowane, wzniesione, niekiedy łukowato wygięte pędy ostrogowca czerwonego są (podobnie jak liście) barwy zielono-niebieskawej lub szarawej, wyglądają jak gdyby były pokryte delikatnym, woskowym nalotem. Liście jajowato-lancetowate, siedzące, po dwa w okółkach na pędach. Roślina tworzy kępy o średnicy około 60 - 70 cm.
Pachnące kwiaty we wszystkich odcieniach różu i czerwieni są niezwykle atrakcyjne dla pszczół, trzmieli i motyli. Niekiedy na jednej roślinie mogą pojawić się kwiaty w kilku kolorach (np. od ciemnoróżowych poprzez jasny róż, aż do białych). Roślina kwitnie bardzo obficie, tworząc barwne kiście wielu drobnych kwiatów, na szczytach rozgałęzionych pędów. Kwitnienie rozpoczyna się już w maju i trwa aż do sierpnia. Wycinanie przekwitniętych kwiatostanów powoduje wydłużenie kwitnienia aż do jesieni.
Ostrogowiec czerwony najlepiej rośnie na ciepłym, słonecznym stanowisku, ewentualnie w lekkim półcieniu, gleba może być dość sucha lub jedynie nieco wilgotna, dobrze zdrenowana, najlepiej o odczynie zasadowym, ewentualnie obojętnym. Na zimę należy przyciąć pędy, a roślinę lekko okryć np. stroiszem (gałązkami roślin iglastych). Strefa mrozoodporności – 7.
Roślina ta doskonale nadaje się do ogrodów o charakterze śródziemnomorskim, do obsadzania suchych, nasłonecznionych rabat oraz do ogrodów naturalistycznych. Kwiatostany sprawdzą się również jako kwiat cięty do bukietów i kompozycji florystycznych.
Ostrogowiec czerwony dobrze rozmnaża się za pomocą nasion. W cieplejszych rejonach, jeśli nie przytniemy roślin na zimę i pozostawimy na nich zawiązane nasiona – jest duża szansa uzyskania w następnym sezonie nowych roślin powstałych w wyniku samosiewów. W sprzyjających dla niej warunkach trzeba uważać, aby nie opanowała nam sporej części ogrodu, wówczas należy usuwać lub przesadzać młode siewki. Roślinę tę można również rozmnażać przez podział.
Stanowisko | słoneczne |
---|---|
Stanowisko | półcieniste |
Wilgotność gleby | sucha |
Roślina ozdobna z | kwiatów |
Kategoria | Byliny |
Zimozielone | Nie |
Termin kwitnienia | V - VIII |
Wysokość | 60 cm - 70 cm |
Barwa kwiatów | biała |
Podlewanie | mało |
Barwa liści/igieł | zielona |
Barwa kwiatów | różowa |
Barwa kwiatów | czerwona |
Pokrój | krzaczasty |
Pokrój | wzniesiony |
Pokrój | kulisty |
Barwa liści/igieł | zielono-niebieska |
Barwa liści/igieł | szara |