Pragnia syberyjska - Waldsteinia sibirica

Pragnia syberyjska to jedna z ciekawszych roślin okrywowych. Ta interesująca bylina dorasta do 10–20 cm wysokości i szybko może pokryć dość duże powierzchnie, rozrastając się za pomocą kłączy.

Pragnia syberyjska ma niewielkie, delikatnie błyszczące, zielone listki (podobne do listków poziomki), które utrzymują się na roślinie także w okresie zimowym. Wiosną (kwiecień–maj) dodatkową ozdobą pragni syberyjskiej są jaskrawo żółte, pięciopłatkowe kwiatki, zebrane w luźne kwiatostany, wyrastające na cienkich, zielonych łodyżkach. Jeśli kwiaty zostaną zapylone, po przekwitnięciu przekształcają się w niewielkie, czerwone owocostany, bardzo podobne do poziomki, ale niejadalne.

Pragnia syberyjska nie ma dużych wymagań środowiskowych i jest dość łatwa w uprawie. Najważniejsza jest dla niej odpowiednia wilgotność podłoża, gdyż nie lubi ani przesuszenia ani zalewania. Najlepiej rośnie i kwitnie na stanowiskach półcienistych oraz średnio żyznych, stosunkowo wilgotnych podłożach. W miejscach słonecznych, przy odpowiedniej wilgotności wydaje więcej kwiatów, a na stanowiskach pócienistych i żyznych glebach, bujnie się rozrasta, tworząc soczyście zielone dywany.

Pragnię syberyjską najlepiej rozmnażać za pomocą sadzonek rozłogowych, pobieranych z rośliny wiosną, ale można też spróbować wysiewu nasion (nasiona wymagają stratyfikacji).

Pragnia syberyjska nie jest podatna na choroby i znakomicie nadaje się do zadarniania skarp, pustych fragmentów gruntu, a także obsadzania murków. Można również zastąpić nią dekoracyjny trawnik (nie nadaje się do intensywnego użytkowania).

Katarzyna Józefowicz