Eukomis = lilia grzywiasta - Eucomis

Eukomis, znany też jako lilia grzywiasta, to pochodząca z Afryki Południowej roślina cebulowa z rodziny hiacyntowatych (Hyacinthaceae). Swą urodę zawdzięcza niezwykłemu kwiatostanowi złożonemu z licznych kwiatów, na szczycie zwieńczonemu pióropuszem liści.

Kto raz zobaczy eukomis, zapragnie, aby mieć go w swoim ogrodzie. W sprzedaży można spotkać dwa gatunki:

• Eukomis dwubarwny (Eucomis bicolor),
• Eukomis kropkowany (Eucomis punctata).

Oba są ciepłolubne, wrażliwe na niską temperaturę, wymagają stanowisk w pełnym słońcu (dopuszczalny półcień), ale osłoniętych od wiatrów. Najodpowiedniejsza dla nich jest gleba żyzna, próchniczna i lekko wilgotna. Dlatego należy podlewać je częściej, ale niewielkimi dawkami wody.

Eukomisy wspaniale prezentują się na rabatach, często stosuje się je jako rośliny obwódkowe, można je także z powodzeniem uprawiać w pojemnikach ustawianych na tarasach lub balkonach.

Cebule eukomisu mają średnicę około 5 cm. Sadzi się je pod koniec kwietnia w ten sposób, aby wierzchołek cebuli był na poziomie ziemi, a cebula przykryta cienką warstwą podłoża. Przy uprawie w donicach należy pamiętać, aby pod cebulą znajdowało się kilka centymetrów ziemi. Donica musi mieć otwór odpływowy dla nadmiaru wody, a na spodzie powinna być warstwa drenażu. Do doniczek sadzimy cebule w IV, ale wynosi na zewnątrz dopiero w maju, gdy nie ma już niebezpieczeństwa wiosennych przymrozków.

Z cebul najpierw wyrasta rozeta 6–8 długich, jasnozielonych, bardzo dekoracyjnych liści, brązowo nakrapianych na spodniej stronie. Eukomis kwitnie w lipcu i sierpniu. Na pędzie kwiatostanowym o długości około 50 cm znajduje się groniasty kwiatostan złożony z kilkudziesięciu kwiatów (w zależności od gatunku i odmiany zielono-białych, zielono-żółtych lub zielono-różowych) zakończony pióropuszem krótkich liści. Kwiaty produkują nektar, który zwabia pszczoły. Po pojawieniu się kwiatów zasilamy rośliny co tydzień nawozem do roślin kwitnących. Po przekwitnięciu kwiatostan należy ściąć (aby roślina nie wysilała się na produkcję nasion) i dokarmiać nawozem do roślin zielonych. Jest to potrzebne, aby roślina odbudowała cebulę i w przyszłym roku równie obficie zakwitła.

Zobacz galerię 7 zdjęć

Autor: Gettyimages

Eukomis

Eukomis uprawiany w donicach przed nadejściem mrozów należy przenieść do pomieszczenia i stopniowo zmniejszać podlewanie. Zimą liście zasychają, w końcowej fazie zasychania liści należy całkowicie zaprzestać podlewania. Na początku kwietnia cebule wyjmujemy z donic, delikatnie oczyszczamy i sadzimy do nowego podłoża. Podlewać zaczynamy, gdy roślina rozpoczyna wzrost.

Eukomisy nie zimują w gruncie – posadzone w ogrodzie należy wykopać na początku X i przechowywać przykryte trocinami lub piaskiem w pomieszczeniu suchym i chłodnym (5–8°C). W najcieplejszych rejonach kraju można ewentualnie pozostawić cebule na zimę w ziemi, ale koniecznie trzeba je okryć, np. suchymi liśćmi i gałęziami świerkowymi. Okrycie zdejmuje się dopiero, gdy minie okres przymrozków.