Rannik zimowy - Eranthis hyemalis

Rannik zimowy jest byliną należącą do rodziny jaskrowatych Ranunculaceae. Pochodzi z lasów południowej Europy (Francja, Włochy, Słowenia, Serbia, Chorwacja, Bośnia), występuje dziko w południowo-zachodniej i środkowej Europie.

W Polsce rannik zimowy nie występuje w stanie naturalnym, rzadko jest uprawiany jako roślina ozdobna w ogrodach, niezbyt często występuje też jako roślina zdziczała w dawnych parkach i na cmentarzach. Poza rannikiem zimowym znanych jest 9 innych gatunków tego rodzaju, wszystkie występują w naturze w Europie i Azji.

Rannik zimowy, jak wskazuje jego nazwa, jest jedną z pierwszych roślin kwitnących wiosną. Jego nazwa łacińska także o tym mówi: słowo Eranthis wywodzi się z greckich słów: er – wiosna, anthos – kwiat oraz łacińskiego słowa hyems – zima.

Ranniki wytwarzają niewielkie okrągławe podziemne bulwy, które po kilku latach rozgałęziają się, przybierając nieregularne kształty. Po wykopaniu można je rozdzielić. Bulwy sadzimy na głębokości 4–8 cm (posadzone zbyt płytko mogą latem wysychać, a podczas bezśnieżnej zimy przemarzać, natomiast posadzone za głęboko – źle rosną i wykształcają mało kwiatów). Nie wymagają corocznego wykopywania, ale aby zachowały zdolność mnożenia się, warto je dzielić co 2–3 lata.

Zobacz galerię 9 zdjęć

Autor: Gettyimages

Rannik zimowy

Z bulw rannika zimowego wyrastają proste łodygi, do 15 cm wysokości, zakończone żółtym kwiatem średnicy 2–3 cm o sześciu płatkach. Tuż pod nim znajduje się okółek trzech zielonych liści podzielonych na podłużne łatki. Dopiero po przekwitnięciu rozwija się długoogonkowy liść asymilacyjny. Owocem jest mieszek. Roślina jest miododajna – miodniki znajdują się na liściach miodnikowych. Kwitnie bardzo wcześnie – od lutego do marca – i długo, ale tylko przy niskiej temperaturze. Gdy temperatura podniesie się powyżej 10°C – przekwita.

Rannik zimowy wymaga wilgotnej, próchnicznej, luźnej i niezbyt kwaśnej ziemi (pH powyżej 5,5) oraz dużo światła. Najlepiej posadzić go wśród drzew i krzewów liściastych, gdzie wczesną wiosną będzie docierało dużo słońca, a opadłe jesienią liście ochronią go przed silnymi mrozami. Ładnie prezentuje się na skalniaku lub rabacie w towarzystwie kwitnących wczesną wiosną pierwiosnków, przebiśniegów, śnieżyc i cebulic oraz ciemierników bądź fiołków.Uwaga! Cała roślina jest trująca.