Pachystachys żółty - Pachystachys lutea

Pachystachys żółty to interesująca roślina o ozdobnych kwiatostanach, która u nas uprawiana jest jako doniczkowa. Pochodzi z Ameryki Środkowej i należy do rodziny akantowatych (Acanthaceae).

Spis treści

1. Pachystachys żółty – opis rośliny
2. Pachystachys – uprawa
3. Pachystachys – okres spoczynku

Pachystachys żółty – opis rośliny

Pachystachys żółty w naturalnych stanowiskach jest gęstym półkrzewem o luźnym, słabo rozgałęzionym pokroju, dorastającym do około 1 m wysokości. W uprawie doniczkowej najczęściej osiąga 40-60 cm wysokości.Liście pachystachysa są ciemnozielone, owalne, ostro zakończone, z wyraźnie zaznaczonymi nerwami. Roślina ma dekoracyjne, kolorowe, kłosowate kwiatostany, których ozdobą są intensywnie żółte przykwiatki. Właściwe kwiaty są niepozorne, białe, rurkowate i pojawiają się później niż przykwiatki. Roślina kwitnie od kwietnia do października (najwięcej kwiatów pojawia się w lipcu). Po przekwitnięciu roślinę należy przyciąć, skracając jej pędy nawet o połowę.

Zobacz galerię 8 zdjęć

Autor: Gettyimages

Pachystachys żółty

Pachystachys – uprawa

Pachystachys żółty to roślina wymagająca. Należy zapewnić jej przez cały rok ciepłe stanowisko (temperatura powinna wynosić 18-24°C) i stale lekko wilgotne podłoże. Latem podlewamy częściej (dbając, by ziemia w doniczce nie była mokra, konieczna jest warstwa drenażowa na dnie doniczki). Zimą nawadnianie ograniczamy, nie dopuszczając do wyschnięcia podłoża w doniczce, bo roślina zacznie więdnąć i zrzucać liście. Pachystachys nie jest odporny na niską temperaturę - ginie już w temperaturze poniżej 5 st. C.Pachystachys lubi dużą wilgotność powietrza (najlepiej doniczkę z rośliną postawić na podstawce wypełnionej kamykami i wodą) , ale nie powinno się jej zraszać (szkodzi to przykwiatkom). Zbyt niska wilgotność powietrza jest powodem zasychania pędów, szczególnie tych najmłodszych. Liście z kurzu można oczyszczać za pomocą pędzelka, nie wolno ich nabłyszczać.Od marca do października roślinę należy co dwa tygodnie zasilać, stosując nawozy wieloskładnikowe dla roślin kwitnących – dzięki dokarmianiu kwitnienie będzie obfite i dłuższe.

Dla pachystachysa wybierzmy w domu miejsce widne, dobrze oświetlone, ale światłem rozproszonym.. Na okres lata można doniczkę z rośliną wystawić na balkon lub taras, pamiętając o osłonie przed bezpośrednimi promieniami słońca.Podłoże powinno być żyzne, przepuszczalne i mieć kwaśny odczyn (pH 5-6) – można wykorzystać ziemię do kwiatów kwasolubnych. Gdy odczyn ziemi jest za wysoki, roślina reaguje żółknięciem liści i ich zasychaniem, a w skrajnych przypadkach - zamieraniem.Pachystas może być atakowany przez przędziorki, szczególnie wtedy, gdy temperatura powietrza jest zbyt niska.

Przeczytaj też: Rośliny w domu. Które ustawić na podłodze, które wyeksponować w kwietniku lub podwiesić? >>>

Pachystachys – okres spoczynku

Po przekwitnięciu pachystachys powinien przejść okres spoczynku, podczas którego należy zaprzestać nawożenia i ograniczyć podlewanie. Dobrze też postawić go w pomieszczeniu, w którym temperatura wynosi 18-20°C. Po tym okresie warto roślinę przesadzić do świeżego podłoża i nowej doniczki (o rozmiar większej) oraz ją przyciąć, skracając pędy o około 1/3 długości. Pozwoli to zachować gęsty, kompaktowy pokrój rośliny i przyczyni się do jej rozkrzewienia oraz obfitszego kwitnienia. Fragmenty odciętych z rośliny pędów można potraktować jako sadzonki i ukorzenić je w wodzie lub w podłożu – w ten sposób uzyskamy nowe egzemplarze.

Poznaj inne mniej znane rośliny doniczkowe:

• Ardizja karbowana
• Ginura pomarańczowa
• Kolumnea
• Nertera płożąca