Pomarańcza chińska - Citrus sinensis

Pomarańcza chińska (pomarańcza słodka) to wysokie (dorasta do 10-15 m wysokości), gęste drzewko cytrusowe, w wielu ciepłych rejonach świata uprawiane ze względu na smaczne, wartościowe i aromatyczne owoce.

Pomarańczę chińską, podobnie jak wiele innych cytrusów, można z powodzeniem uprawiać w mieszkaniach w doniczkach. Jeśli zapewnimy roślinie odpowiednie warunki, to po kilku latach możemy doczekać się własnych, smacznych owoców. Wprawdzie w uprawie pojemnikowej nie będą one tak soczyste i słodkie, jak w środowisku naturalnym, jednak nadal zachowają swój smak, aromat i piękną barwę. 

Pomarańcza chińska ma cienkie, uzbrojone w nieliczne kolce, rozgałęzione pędy oraz gęste, zielone, jajowate i błyszczące liście. W odpowiednich warunkach kwitnie od wiosny do jesieni, wydając pięknie pachnące, białe kwiaty, z których po przekwitnieniu tworzą się w pomarańczowe, kuliste owoce, które mogą pozostawać na pędach nawet kilka miesięcy po dojrzeniu. Pomarańcza chińska najlepiej rośnie w żyznym, próchniczym i lekkim podłożu, najlepiej o obojętnym odczynie (najlepsza jest ziemia dla cytrusów). W czasie wegetacji (od marca do października) potrzebuje stosunkowo wysokiej temperatury (20-24 st.C), stałej wilgotności podłoża oraz bardzo jasnego stanowiska, osłoniętego przed bezpośrednimi promieniami słońca. Lato drzewko pomarańczowe może spędzać na tarasie lub w ogrodzie. W okresie spoczynku wymaga natomiast niższej temperatury (10-15 st.C), mniejszej wilgotności podłoża i widnego stanowiska. Rozmnażanie pomarańczy chińskiej w warunkach domowych jest niezwykle trudne, sadzonki ukorzeniają się bardzo ciężko, a rośliny pozyskane z nasion nie kwitną. Pewniejszą metodą jest szczepienie lub okulizacja (trudna w warunkach amatorskich), gdyż wtedy rośliny zakwitają i owocują już po 3 latach uprawy.

Katarzyna Józefowicz