Erythrorhipsalis - Erythrorhipsalis pilocarpa

Erythrorhipsalis to sukulent z rodziny kaktusowatych, w swojej ojczyźnie (jest bardzo rzadki - zaledwie 7 stanowisk w Brazylii) porasta rozwidlenia gałezi drzew (epifit) w wilgotnych lasach lub fragmenty skalne (litofit) m.in. na nadmorskich klifach. Jego pędy zwisają w dużych kiściach, osiągając nawet kilka metrów długości.

Zobacz galerię 3 zdjęcia

Autor: Konrad Kalbarczyk

Erythrorhipsalis

Pierwotna nazwa to Erythrorhipsalis pillocarpa. Z innymi rhipsalisami łaczy go zwieszający pokrój i podobny wygląd pędów. Poza tym, jako jedyny z Rhipsalisów jest pokryty delikatnymi włoskami, przypominajacymi cieniutkie kolce. W ostrym słońcu pędy mogą czerwienieć. Poza tym pędy Rhipsalis pilocarpa są  wałeczkowate, niekiedy lekko podłużnie żebrowane o średnicy około 3 mm, pokryte miejscami okółkowo ułożonymi korzeniami powietrznymi. Młode pędy, początkowo wzniesione, wyrastają z wierzchołków pędów starszych w parach lub całymi pękami i do momentu wypuszczenia młodszych segmentów dorastają do około 1 cm długości.

W swej ojczyźnie roślina tworzy pojedyncze, kremowe kwiaty, czerwonawe wewnątrz, o gwiazdkowatym kształcie i licznych wąskich płatkach długości okolo 2mm, wyrastających z zielonkawych pąków kwiatowych, na końcach najmłodszych przyrostów. W mieszkaniach zakwita rzadko. Jeszcze rzadziej zawiązuje drobne, niemal okrągłe owoce o czerwonej barwie i średnicy około 5 mm, pokryte, podobnie jak pędy - pękami drobnych włosków.

Roślina ta nie jest wymagająca w uprawie. Zniesie zarówno bezpośrednie słońce, jak i okresową suszę. Najlepiej jednak rośnie w rozproszonym świetle słonecznym, a spryskiwana od czasu do czasu wodą - wytwarza więcej korzeni powietrznych, dzięki czemu łatwiej i szybciej można ją rozmnażać.

Erythrorhipsalis rozmnaża się bardzo łatwo. Wystarczy oderwać pędy, posiadające korzenie powietrzne i posadzić w wilgotnym, podłożu. Po kilku tygodniach są już dość dobrze ukorzenione i mogą zacząć wypuszczać młode pędy ze swych wierzchołków.

Agnieszka Mike-Jeziorska