Wilczomlecz piękny = Gwiazda betlejemska = Poinsecja - Euphorbia pulcherrima

Gwiazda betlejemska to popularna nazwa poinsecji, czyli wilczomlecza pięknego, który w warunkach naturalnych występuje na obszarze prawie całej Ameryki Środkowej jako krzewy dochodzące nawet do 3 m wysokości.

Spis treści

1. Gwiazda betlejemska - kwiat
2. Gwiazda betlejemska podlewanie

Gwiazda betlejemska - kwiat

Dekoracyjne u poinsecji nie są jej kwiaty, małe i niepozorne, ale otaczające je jaskrawo ubarwione liście, zwane przykwiatkami. „Klasyczna” gwiazda betlejemska ma przykwiatki intensywnie czerwone i ciemnozielone liście, ale można kupić także odmiany o przykwiatkach od białych, kremowych i żółtych, przez bladoróżowe, aż po różne odcienie czerwonego.

Ostatnio również pojawiły się egzemplarze o przykwiatkach nakrapianych, liściach zielonych z białymi obrzeżami bądź pofałdowanymi przykwiatkami.

Aby gwiazda betlejemska jak najdłużej zdobiła nasze mieszkanie, warto uważnie wybrać kupowaną roślinę. Przede wszystkim należy sprawdzić, czy ma zdrowe liście i wybrać roślinę, która nie ma jeszcze rozwiniętych kwiatów (tych małych kuleczek pośrodku kolorowych przykwiatków).

Roślinie szkodzi temperatura poniżej 0 st. C, nie znosi ona zimnego powietrza i łatwo przemarza. Objawy przechłodzenia rośliny to żółknięcie i opadanie liści, a potem także kolorowych przykwiatków.

Zobacz galerię 12 zdjęć

Autor: Gettyimages

Wilczomlecz piękny = Gwiazda betlejemska

Gwiazda betlejemska podlewanie

Poinsecja lubi wilgoć i w okresie kwitnienia należy ją dość często podlewać, aby podłoże (zwykła ziemia kwiatowa zmieszana z torfem) było zawsze wilgotne. Najlepiej wlewać wodę na podstawkę, a jej nadmiar po kilku minutach usuwać. Jest bardzo wrażliwa na zimne powietrze, nie można więc stawiać jej w przeciągu, bo gubi wtedy dolne liście.

Poinsecja wymaga jasnego stanowiska, ale nie bezpośredniego nasłonecznienia. Dobrze rośnie w temperaturze pokojowej, choć najodpowiedniejsza dla niej jest 15–18 st. C.

Gwiazda betlejemska dość szybko przestaje być atrakcyjna, już po kilku tygodniach barwne przykwiatki bledną, a część liści opada. Większość z nas wtedy po prostu wyrzuca roślinę. Jednak można przechować ją do następnego roku i doprowadzić do kolejnego kwitnienia. Pod koniec lutego (gdy roślina zaczyna przekwitać) należy stopniowo ograniczyć podlewanie i przenieść ją w chłodniejsze miejsce (o temperaturze 14–16°C). Następnie należy poinsecję przyciąć, skracając jej pędy do wysokości około 10 cm. W tym czasie roślina może obejść się bez światła i nie należy jej podlewać.

Po około dwóch miesiącach przesadzamy ją do świeżego podłoża i umieszczamy w ciepłym i widnym, ale nie bezpośrednio nasłonecznionym, miejscu. Pozbawioną liści poinsecję obficie podlewamy ciepłą i odstaną wodą, aby zaczęła rosnąć. Po kilku tygodniach zaczynamy ją zasilać, najlepiej nawozami dla roślin o dekoracyjnych liściach. Należy zapewnić jak najwięcej wilgoci w powietrzu.

Gdy wytworzy młode pędy z 4–5 liśćmi, trzeba ją przyciąć, co spowoduje jej silniejsze rozkrzewienie. Jeśli chcemy, aby poinsecja zakwitła na Boże Narodzenie, trzeba we wrześniu sztucznie skrócić dzień wynosząc ją na dzień do ciemnych pomieszczeń lub po prostu nakrywając czarną tkaniną albo kartonem.

Roślina musi być zaciemniona przez około 14 godzin w ciągu doby (jeśli tego nie zapewnimy, poinsecja przerwie tworzenie pąków kwiatowych i przykwiatki nie wybarwią się na czerwono). W tym czasie znów ograniczamy podlewanie i obniżamy temperaturę do około 15 st. C. Po mniej więcej dwóch miesiącach odkrywamy poinsecję na stałe, nawozimy (co 2 tygodnie) i czekamy aż zakwitnie!

Uwaga! Poinsecja zawiera sok mleczny, który wypływa z łodygi przy jej uszkodzeniu lub przycięciu. Powoduje on podrażnienia skóry, do przycinania rośliny warto więc zakładać gumowe rękawiczki, a złamaną gałązkę można lekko przypalić płomieniem, co zatamuje sączenie się białej substancji.