Surmia bignoniowa = Katalpa - Catalpa bignonioides

Surmia bignoniowa pochodzi z południowo-wschodniej Ameryki Północnej. Jest to niewielkie, szybko rosnące drzewo o wielu walorach dekoracyjnych.

Zobacz galerię 3 zdjęcia

Autor: Agnieszka Mike-Jeziorska

Surmia bignoniowa 'Aurea'

Spis treści

1. Surmia (katalpa) drzewo
2.  Surmia bignoniowa (katalpa) - wymagania
3.  Surmia (katalpa) - zastosowanie
4.  Katalpa bignoniowa -  odmiany

Surmia bignoniowa nazywana jest także katalpą, co wzięło się od spolszczenia jej łacińskiej nazwy. Z kolei łacińska nazwa wywodzi się od nazwy rzeki Catawba i słowa ‘kutulpa’, jak określają to drzewo Indianie w Ameryce Północnej. Jej angielskie potoczne nazwy to „drzewo cygarowe” (cigar tree) oraz „indiańskie drzewo fasolowe” (Indian bean tree). Obydwie nazwy nawiązują do kształtu owoców.

Surmia (katalpa) drzewo

Surmia bignoniowa jest drzewem osiągającym wysokość od 10 do 20 m. O jej interesującym pokroju decyduje krótki i gruby pień oraz parasolowata i rozłożysta korona, która nadaje drzewu egzotyczny wygląd. Liście surmii są duże, mają około 25 cm długości, kształtem przypominają serce. Rozwijają się późną wiosną. Liście są całobrzegie, ostro zakończone, od spodu owłosione - włoski te sprawiają, że liść w dotyku jest aksamitny. Surmię bignoniową czasami można pomylić z paulownią omszoną, która ma podobne liście, ale bladofioletowe kwiaty.

Dużą ozdobą surmii bignoniowej są jej niezwykłe białe, miododajne kwiaty, nakrapiane wewnątrz na fioletowo i żółto. Obupłciowe kwiaty surmii bignoniowej zebrane są w wiechowate kwiatostany, jak u kasztanowca pospolitego, a pojedynczy kwiat przypomina kształtem kwiat storczyka. Surmia kwitnie w lipcu i sierpniu. Owoce surmii bignoniowej to bardzo długie (nawet 40-centymetrowe) torebki, które przypominają kształtem strąki fasoli. Owoce pozostają na drzewie do wiosny i ozdabiają drzewo w bezlistnym okresie.

 Surmia bignoniowa (katalpa) - wymagania

 Surmia bignoniowa nie jest bardzo wymagającą rośliną. Rośnie dobrze zarówno na piaszczystej, jak i żyznej glebie. Najlepiej zapewnić jej żyzne, ale przepuszczalne podłoże. Jest rośliną ciepłolubną, ale w bardzo surowe zimy może przemarzać. Szczególnie zaleca się okrywanie na okres zimowy młodych drzewek.

Aby ograniczyć ryzyko przemarzania, dobrze jest przeznaczyć dla surmii bignoniowej zaciszne miejsce, osłonięte od wiatrów, które mogą połamać jej kruche gałęzie. Jeśli zdecydujemy się przesadzać młode drzewko, należy robić to wiosną, przed rozwojem liści. Surmia bignoniowa jest odporna na choroby i szkodniki. Może natomiast czasami być atakowana przez grzyby, które powodują zamieranie jej pędów.

 Surmia (katalpa) - zastosowanie

 Ze względu na liczne walory dekoracyjne surmia bignoniowa jest często sadzona w parkach i ogrodach jako pojedyncze, dobrze wyeksponowane drzewo (soliter) lub po kilka egzemplarzy w grupie. W miastach o cieplejszym klimacie tworzy się z niej aleje drzew. Surmia jest odporna na zanieczyszczenia powietrza miejskiego, dlatego polecana jest do zieleni miejskiej.

 Katalpa bignoniowa -  odmiany

 Korona surmii bignoniowej może osiągnąć nawet 8 m szerokości, więc do mniejszych ogrodów polecana jest odmiana ‘Nana’ o niewielkich rozmiarach i kulistej koronie (średnicy do 5 m), ale należy mieć na uwadze, że może być częściej atakowana przez grzyby oraz nie kwitnie. Drugą, polecaną odmianą do ogrodów prywatnych odmianą surmii bignoniowej jest ‘Aurea’, wyróżniająca się liśćmi o żółtozielonej barwie. Odmiana ‘Aurea’ osiąga wysokość do 10 m i kwitnie na biało.