Świerk kłujący ‘Śleszyn’ - Picea pungens ‘Śleszyn’

Świerk kłujący ‘Śleszyn’, nazywany również świerkiem srebrnym, należy do rodziny sosnowatych (Pinaceae). W środowisku naturalnym gatunek ten występuje w Górach Skalistych Ameryki Północnej.

Odmiana 'Śleszyn' jest jednak znana wyłącznie z uprawy. Została wyselekcjonowana i wprowadzona na rynek przez Bartłomieja Ważyńskiego w 2008 roku. W Konkursie Roślin Nowości na Wystawie "Zieleń to życie" 2008 otrzymała srebrny medal. Roślina ma zwarty, karłowy pokrój. Rośnie wolno. Dorasta do 1 m wysokości, po 10 latach osiąga 70-80 cm wysokości. Igły są krótkie, grube, kłujące o niebieskoszarej barwie. Atrakcyjny kolor utrzymuje się przez cały rok.

Świerk kłujący ‘Śleszyn’ powinno się uprawiać na stanowiskach słonecznych – to gatunek wybitnie światłolubny. W cieniu może dochodzić do szybszego gubienia igieł w dolnych pędach. Preferuje podłoża przepuszczalne, żyzne, umiarkowanie wilgotne o lekko kwaśnym odczynie. Toleruje słabsze typy gleb – nawet te piaszczyste i jałowe.

Świerk kłujący ‘Śleszyn’ jest wystarczająco mrozoodporny w polskim klimacie. Można go sadzić wiosną lub wczesną jesienią. Nie wymaga cięcia. Dobrze znosi warunki miejskie. W czasie suszy i zimą (w ciepłe dni) zaleca się podlewać roślinę. Zabieg jest szczególnie ważny przez pierwsze trzy lata uprawy, zanim roślina wykształci solidny system korzeniowy. To ograniczy ryzyko brązowienia i opadania igieł. Roślinę warto ściółkować i nawozić nawozami organicznymi.Świerk kłujący ‘Śleszyn’ nadaje się zarówno do ogrodów małych, dużych jak i parków. Może służyć jako dekoracja skalniaków, wrzosowisk i alejek. Dzięki atrakcyjnemu pokrojowi można go wykorzystać z ozdobnych kompozycjach krzewiastych. To dobry gatunek na niską choinkę bożonarodzeniową.

Michał Mazik