Żywotnik zachodni 'Waterfield' - Thuja occidentalis 'Waterfield'

Żywotnik zachodni ‘Waterfield’ to karłowa odmiana zimozielonej rośliny iglastej, należąca do rodziny cyprysowatych (Cupressaceae).

Zobacz galerię 2 zdjęcia

Autor: Magdalena Michalak

Żywotnik zachodni 'Waterfield'

Spis treści

1. Żywotnik zachodni ‘Waterfield’ - opis
2. Żywotnik zachodni ‘Waterfield’ - uprawa i pielęgnacja
3. Żywotnik zachodni ‘Waterfield’ - zastosowanie
4. Żywotnik zachodni ‘Waterfield’ - rozmnażanie

Żywotnik zachodni ‘Waterfield’ - opis

Żywotnik zachodni ‘Waterfield’ tworzy regularną, niemalże idealnie kulistą, zwartą koronę z krótkimi konarami. Kora na pniu i konarach łuszczy się długimi, wąskimi pasmami, przybiera barwę czerwonobrązową lub ciemnobrązową.

Drewno żywotnika jest lekkie i miękkie, o jasnej, żółtawej barwie, jednak, pomimo braku żywicy,  jest ono niezwykle trwałe i odporne na gnicie (bardziej niż drewno dębu). Silnie spłaszczone, rozgałęzione, gałązki mają wiosną i latem złociste, młode przyrosty, jesienią - zielone.

Liście w formie łusek, na pędach wierzchołkowych – zaostrzone, odstające, rozmieszczone rzadko na pędach, długości 3-4 (5) mm, zaś te umieszczone bezpośrednio na gałązkach – tępo zakończone, silnie  przylegające do pędów, długości około 2,5mm.

Łuski na wierzchniej stronie, podobnie jak pędy – zielone, bez wyraźnego nalotu woskowego. Zimą, pozostają zielone. Łuski, obecne na dolnej i górnej płaszczyźnie gałązki posiadają wypukły gruczołek żywiczny, dzięki czemu, po roztarciu, gałązki uwalniają żywiczny zapach. Łuski boczne – bez gruczołków.

Owocami są drobne, nieliczne szyszki, wyrastające na krótkich rozgałęzieniach bocznych pędów. Początkowo żółtozielone w lecie, po dojrzeniu (około 8 miesięcy od zapylenia) jasnobrązowe, mają odstające końce brzegów łusek (8-10 szt.)  i osiągają 8-12 mm długości. Nasiona są drobne, wąskie, oskrzydlone.

Cała roślina jest trująca, ze względu na zawartość związków zwanych tujonami, które po połknięciu wywołują bóle głowy, pobudzenie nerwowe, arytmię, drgawki, uszkodzenia wątroby i nerek oraz krwawienia śluzówki żołądka, a w większych dawkach – śmiertelny bezdech.

Żywotnik zachodni ‘Waterfield’ - uprawa i pielęgnacja

Żywotnik zachodni ‘Waterfield’ wymaga próchniczych, żyznych gleb, a najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, lekko kwaśnych (pH 5-6,5) o sporej wilgotności. Wymaga też stanowisk o sporej wilgotności powietrza. Do prawidłowego wzrostu potrzebuje słońca, ale w lekkim półcieniu sprawdzi się równie dobrze. Na stanowiskach silnie zacienionych może uzyskiwać niezbyt korzystny, luźniejszy pokrój, a pędy mogą zatracić swój żółty odcień. Odmiana mrozoodporna.

Żywotnik zachodni ‘Waterfield’ - zastosowanie

Żywotnik zachodni ‘Waterfield’ nadaje się do ogrodów przydomowych i skalnych oraz jako element zieleni osiedlowej. Doskonale sprawdzi się w grupach roślinnych, ale świetnie wygląda też w formie niskich szpalerów i żywopłotów. Aby uzyskać ładny, gęsty żywopłot, rośliny sadzimy w rozstawie 40-60cm. Może być również sadzony w dużych pojemnikach, pod warunkiem ich prawidłowego zabezpieczenia na zimę. Ze względu na sporą wrażliwość na zanieczyszczenia powietrza nie jest polecany do warunków wielkomiejskich, szczególnie w bezpośrednim sąsiedztwie często uczęszczanych dróg, ulic czy ośrodków przemysłowych. W takich warunkach może słabiej rosnąć, mieć luźniejszy pokrój, a część pędów może zasychać i opadać.

Żywotnik zachodni ‘Waterfield’ - rozmnażanie

Żywotnik zachodni ‘Waterfield’ rozmnaża się przez sadzonki, pobierane z ‘piętką’, które następnie sadzimy pod szkłem (do ukorzenienia sadzonki wymagają wysokiej wilgotności) wczesną wiosną lub latem.