Berberys Julianny - Berberis julianae

Berberys Julianny to krzew liściasty, należący do rodziny berberysowatych (Berberidaceae). Jego ojczyzną są Środkowe Chiny.

Spis treści

1. Berberys Julianny - opis
2. Berberys Julianny - kwiaty
3. Berberys Julianny - uprawa i pielęgnacja
4. Berberys Julianny - zastosowanie
5. Berberys Julianny - rozmnażanie

Berberys Julianny - opis

Berberys Julianny jest silnie rozgałęzionym krzewem, dorastającym w naszym klimacie do 1,5 m wysokości (w lagodniejszym klimacie dorasta do 3 m wys.) i 120 cm szerokości. Berberys Julianny to roślina o regularnym, jajowatym pokroju i zwartej, krzaczastej formie, złożonej z gęsto ułożonych, ciernistych, łukowato wygiętych, sztywnych, bruzdowanych, żółtoszarych pędów.

Berberys Julianny jest rośliną ciernistą. Długie (około 3cm długości), sztywne, trójdzielne ciernie są przekształconymi liśćmi. Liście ułożone na pędach skrętolegle. Pojedyncze, często zebrane po 3 w różyczkowate wiązki na krótkopędach. Skórzaste, sztywne, ciemnozielone liście są  lancetowate, eliptyczne lub odworotniejajowate, długości 10 cm, o zaostrzonych wierzchołkach i kolczasto ząbkowanych brzegach, osadzone są na krótkich ogonkach liściowych. Górna strona blaszki liściowej jest ciemnozielona, błyszcząca, spodnia – jaśniejsza, matowa. Liście jesienią przebarwiają się niezwykle dekoracyjnie na czerwono i pomarańczowoczerwono. Na zimę pozostają na krzewach. Drewno i wewnętrzna strona kory ma żółtawy odcień.

Zobacz galerię 7 zdjęć

Autor: Gettyimages

Berberys Julianny

Berberys Julianny - kwiaty

Berberys Julianny zakwita na przełomie maja i czerwca. Kwiaty są obupłciowe, owadopylne, pachnące, drobne, żółte, z czerwonawą obwódką na zewnętrznej stronie płatków, zwisające w pęczkach po 2-3 sztuki, zebrane po kilka – kilkunastu pęczków na krótkich szypułkach rozmieszczonych w gronach wzdłuż łukowato wygiętych gałązek. Każdy kwiat składa się z 6 płatków korony, 6 działek kielicha, 6 pręcików (które reagują na dotyk) i 1 słupka, dojrzewającego równocześnie z pręcikami (stąd jest również możliwość samozapylenia).

U nasady płatków znajdują się nektarniki. Na przełomie sierpnia i września, po zapyleniu i zapłodnieniu kwiatów wykształcają się dekoracyjne owoce - jagody. Są one wydłużone, o długości do 8 mm, ciemnogranatowe, pokryte sinawym nalotem woskowym, niezwykle atrakcyjne dla ptaków i pozostają na krzewach niekiedy nawet do wiosny.

Berberys Julianny - uprawa i pielęgnacja

Berberys Julianny najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od wiatru. Wymaga dostatecznie wilgotnych, dość żyznych i przepuszczalnych gleb. Źle rośnie na glebach wilgotnych, ciężkich i zimnych. Jest gatunkiem mrozoodpornym, najbardziej odporny spośród zimozielonych gatunków berberysów, przemarza rzadko, jedynie w surowe zimy, a wiosną dobrze regeneruje z nieuszkodzonych przez mróz części pędów. Mimo to, w chłodniejszych częściach Polski wymaga okrycia na zimę. Jest odporny na pyły i zanieczyszczenia powietrza, co powoduje, że z powodzeniem może być stosowany na terenach miejskich.

Berberys Julianny - zastosowanie

Berberys Julianny to doskonała roślina ozdobna do ogrodów, parków, zieleni osiedlowej i na tereny zurbanizowane. Polecana zarówno na nienormowane, jak i formowane, kolczaste szpalery i żywopłoty, stosowana w grupach roślinnych oraz jako soliter, do obsadzania skarp i zieleńców.

Berberys Julianny - rozmnażanie

Berberys Julianny może być rozmnażana z siewu, choć w naszym klimacie nasiona nie dojrzewają corocznie. Można go rozmnażać też wegetatywnie (tylko w ten sposób rozmnażamy odmiany), przez sadzonki zielne, ukorzeniane w szklarniach lub w tunelach foliowych, często przy zastosowaniu ukorzeniaczy.

Agnieszka Mike-Jeziorska