Berberys Thunberga - Berberis thunbergii

Berberys Thunberga to krzew liściasty, należący do rodziny berberysowatych (Berberidaceae). Jego ojczyzną jest Japonia. Na terenie naszego kraju uprawia się zarówno gatunek, jak i jego liczne odmiany, stosowane są jako rośliny ozdobne.

Berberys Thunberga jest silnie rozgałęzionym krzewem, dorastającym do 150 cm wysokości i 120 cm szerokości. Berberys Thunberga to roślina o szerokim, regularnym, niemalże kulistym pokroju, i zwartej, krzaczastej formie, złożonej z gęsto ułożonych, ciernistych, łukowato wygiętych, krótkich, sztywnych, bruzdowanych, purpurowobrązowych pędów.

Berberys Thunberga jest rośliną ciernistą. Krótkie i sztywne ciernie są przekształconymi liśćmi, na pędach ułożone są pojedynczo. Liście ułożone są na pędach skrętolegle. Pojedyncze liście często zebrane są po 3-9 w różyczkowate wiązki na krótkopędach. Liście są drobne, łopatkowate, całobrzegie, długości 1-3 cm, tępe na wierzchołkach, osadzone na krótkich ogonkach liściowych. Górna strona blaszki liściowej jest jasnozielona, spodnia – sinozielona. Młode, rozwijające się wiosną liście są brązowawe, jesienią przebarwiają się na czerwono i pomarańczowoczerwono. Na zimę opadają. Drewno i wewnętrzna strona kory ma żółtawy odcień.

Zobacz galerię 8 zdjęć

Autor: Gettyimages

Berberys Thunberga

Berberys Thunberga zakwita na przełomie maja i czerwca. Kwiaty są obupłciowe, owadopylne, pachnące, drobne, żółte, z czerwonawą obwódką na zewnętrznej stronie płatków, zwisające w pęczkach po 2-3 sztuki, zebrane po kilka–kilkanaście pęczków na krótkich szypułkach rozmieszczonych w gronach wzdłuż łukowato wygiętych gałązek. Każdy kwiat składa się z 6 płatków korony, 6 działek kielicha, 6 pręcików (które reagują na dotyk) i 1 słupka, dojrzewającego równocześnie z pręcikami (stąd jest również możliwość samozapylenia). U nasady płatków znajdują się nektarniki. Na przełomie sierpnia i września, po zapyleniu i zapłodnieniu kwiatów, wykształcają się dekoracyjne owoce - jagody. Są one drobne, elipsoidalne, jasnoczerwone, błyszczące niezwykle atrakcyjne dla ptaków i pozostają na krzewach niekiedy nawet do wiosny.

Berberys Thunberga najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Wymaga dostatecznie wilgotnych, dość żyznych i przepuszczalnych gleb. Źle rośnie na glebach wilgotnych, ciężkich i zimnych. Berberys Thunberga jest gatunkiem mrozoodpornym. Jest też odporny na pyły i zanieczyszczenia powietrza, co powoduje, że z powodzeniem można go sadzić na terenach miejskich. Berberys Thunberga to doskonała roślina ozdobna do ogrodów, parków, zieleni osiedlowej i na tereny zurbanizowane. Polecana zarówno na nieformowane, jak i formowane, kolczaste szpalery i żywopłoty, stosowana w grupach roślinnych oraz jako soliter, do obsadzania skarp i zieleńców.

Berberys Thunberga można rozmnażać z siewu, ponieważ w naszym klimacie nasiona dojrzewają niemal corocznie. Może tworzyć mieszańce z innymi gatunkami berberysów. Można go rozmnażać także wegetatywnie (tylko w ten sposób rozmnażamy odmiany), przez sadzonki zielne, ukorzeniane w szklarniach lub w tunelach foliowych, często przy zastosowaniu ukorzeniaczy.

Agnieszka Mike-Jeziorska