Dereń świdwa - Cornus sanguinea

Dereń świdwa to krzew należący do rodziny dereniowatych (Cornaceae). W środowisku naturalnym można go spotkać w Europie i Azji Zachodniej. W Polsce porasta lasy, zarośla i nieużytki.

Dereń świdwa ma wzniesiony, ale dość zwarty pokrój. Pędy są cienkie, gładkie. Jesienią przebarwiają się na krwistoczerwono. Liście mają jajowaty kształt z ostrym zakończeniem. Białe kwiaty zebrane są w podbaldachy. Kwitnie od maja do czerwca. Owocem jest mała, kulista, granatowoczarna jagoda. Nadaje się do spożycia (po dojrzeniu i przetworzeniu).

Dereń świdwa jest mało wymagający i szybko przystosowuje się do niekorzystnych warunków. Dobrze rośnie zarówno w miejscach słonecznych (wtedy najlepiej wybarwia się), jak i zacienionych. Jest tolerancyjny względem podłoża. Znosi mróz, zasolenie gleby i zanieczyszczenia powietrza. Można go sadzić jesienią lub wiosną. Krzew powinno się podlewać w czasie długotrwałej suszy. Można go nawozić – od wiosny do lata. Szczególnie dobrze reaguje na nawozy organiczne. Dereń warto ściółkować. Należy go regularnie ciąć – usuwając wiosną pędy stare. Wtedy jest mocno dekoracyjny również zimą (przebarwiają się głównie pędy jednoroczne).

Derenia świdwę można wykorzystać do nasadzeń pojedynczych lub tworzenia żywopłotów. To dobra zimowa dekoracja ogrodu. Ze względu na łatwość uprawy nadaje się do obsadzania nieużytków i miejsc, gdzie inne gatunki nie chcą rosnąć. Pomaga utrzymać skarpy i nasypy. Nadaje się do zieleni miejskiej oraz zazieleniania terenów uprzemysłowionych.

Michał Mazik