Róża okrywowa - Rosa
Róże okrywowe to grupa róż, wyodrębniona w latach 70-tych, do której należą gatunki o wzroście i pokroju charakterystycznym dla innych roślin okrywowych.
Autor: Agnieszka Mike-Jeziorska
Róża okrywowa
Spis treści
Grupa róż okrywowych charakteryzuje się wysoką żywotnością, intensywnym wzrostem i silnym krzewieniem. Należące tu odmiany róż szybko pokrywają powierzchnię gleby i utrudniają rozwój chwastów.
Róże okrywowe – podgrupy
Ta grupa róż należy do najbardziej różnorodnych. W związku z tym podzielono ją na 5 podgrup, różniących się charakterem wzrostu:
I. niskie (0,1-0,4 m), o powolnym wzroście i płasko ścielących się pędach. Doskonałe w zastępstwie trawników, na murki i do ogrodów skalnych;
II. gęste, silnie rosnące (0,6-0,8 m wys.), o pokroju wzniesionym i sztywnych, prostych pędach;
III. niskie (0,3-0,6 m), szerokie, silnie rozgałęzione i obficie krzewiące się;
IV. wysokie (0,8-1,5 m), silnie rosnące i rozkrzewione, szerokie, o często przewisających pędach. Doskonałe m.in. na gęste na żywopłoty;
V. ekspansywne, o bardzo długich pędach (2-3 m), które szeroko się pokładają (0,2-0,3 m wys.) niekiedy zagłuszając sąsiednie rośliny lub 'wspinają' po podporach.
Aby uzyskać gęstą powierzchnię roślin, róże rosnące słabiej (I i III podgrupa) sadzimy w ilości 3-4 szt. na 1 metrze kwadratowym, zaś te o silnym wzroście (podgrupy II, IV i V), 1-3 szt. na 1 metrze kwadratowym.
Róże płożące – opis i odmiany
Róża okrywowa jest atrakcyjna przez cały rok, a nie tylko w momencie kwitnienia. Mają dekoracyjne, sztywne, często błyszczące liście, w różnych odcieniach zieleni. U większości odmian są one średniej wielkości lub małe, na pędach utrzymują się do późnej jesieni, a często nawet przez pierwsze tygodnie zimy. Często przebarwiają się na żółto, pomarańczowo lub czerwono, gęsto ułożone na kolczastych, mocnych i elastycznych pędach. U niektórych odmian pędy są barwne, co stanowi piękny akcent kolorystyczny zimą.
Kwiaty mają różny kształt i wielkość, ale barwą dominującą są odcienie różu. Zdarzają się również odmiany o kwiatach czerwonych, białych czy żółtych. Część odmian zakwita już w maju, ale większość rozpoczyna kwitnienie w drugiej połowie czerwca i najczęściej powtarza je kilkukrotnie, niekiedy aż do pierwszych mrozów.
Róża okrywowa – uprawa
Róże okrywowe są grupą mało wymagającą. Róże płożące najlepiej rosną i najobficiej kwitną na słonecznych stanowiskach. Większość z nich nie potrzebuje cięcia wiosennego, okrywania na zimę (są mrozoodporne) oraz usuwania przekwitniętych kwiatostanów (czasem zalecane jest 'trzepanie' krzewów po kwitnieniu, w celu usunięcia płatków kwiatowych). Na początku uprawy zaleca się jedynie ściółkowanie powierzchni gleby pod krzewami. Nawet jeśli pędy przemarzną podczas wyjątkowo surowej, bezśnieżnej zimy – po przycięciu wiosną szybko odrastają.
Róże okrywowe w ogrodzie
Róże okrywowe najczęściej sadzi się na jednolitych rabatach, w dobrze eksponowanych miejscach. Doskonale wyglądają same, ale świetnie komponują się również z innymi gatunkami krzewów, bylin czy roślin jednorocznych. Świetnie nadają się do parków, ogrodów, na miejskie kwietniki i do ogrodów skalnych. Często sadzone są w pojemnikach, zazwyczaj jako formy okulizowane na pniu.
Stanowisko | słoneczne |
---|---|
Wilgotność gleby | średnio wilgotna |
Roślina ozdobna z | kwiatów |
Termin kwitnienia | V - X |
Kategoria | Krzewy liściaste |
Zimozielone | Nie |
Barwa kwiatów | biała |
Podlewanie | średnio |
Barwa liści/igieł | zielona |
Barwa kwiatów | różowa |
Barwa kwiatów | czerwona |
Barwa kwiatów | żółta |
Pokrój | rozłożysty |
Pokrój | zadarniający |
Wysokość | 10 cm - 1,5 m |