Tawuła japońska - Spiraea japonica = Spiraea x bumalda

Tawuła japońska (Spiraea japonica) to krzew liściasty z rodziny różowatych (Rosaceae). Jego ojczyzną jest Japonia. Gatunek ten jest już od dawna znany i rozpowszechniony w uprawie w Europie.

Zobacz galerię 2 zdjęcia

Autor: photos.com

Tawuła japońska

Spis treści

1. Tawuła japońska - opis
2. Tawuła japońska - stanowisko, podłoże, pielęgnacja
3. Tawuła japońska - zastosowanie
4. Tawuła japońska - rozmnażanie

Tawuła japońska - opis

Tawuła japońska ma formę szeroko rozgałęzionych, niskich krzewów, osiągających rzadko więcej niż 1 m wysokości, przy nieco większej średnicy. Pędy są nagie, wzniesione, silnie rozgałęzione, bruzdowane, obficie, skrętolegle porośnięte pojedynczymi, jajowato-wydłużonymi liśćmi, o długość do 8 cm, ostrych wierzchołkach, klinowatych nasadach, zbiegających się w krótki ogonek, na brzegach podwójnie piłkowane, szarozielonych spodach delikatnym owłosieniu wzdłuż nerwów (w młodości). Bez przylistków.

Zielone liście rozwijają się już wczesną wiosną, są sezonowe, jesienią pięknie przebarwiają się, a na zimę opadają. Kwiaty drobne, obupłciowe, pięciokrotne, pojedyncze, bladoczerwone lub różowe, drobne, o średnicy do 5mm, zebrane w szerokie kwiatostany – płaskie baldachogrona, wyrastające na tegorocznych pędach na przełomie czerwca i lipca. Po zapyleniu i zapłodnieniu wykształcają się owoce – suche mieszki, pękające po dojrzeniu wzdłuż szwu brzusznego. W każdym mieszku znajduje się 2-10 drobnych nasion.

Tawuła japońska - stanowisko, podłoże, pielęgnacja

Tawuła japońska jest rośliną tolerancyjną w stosunku do podłoża i stanowiska. Najlepiej rośnie i kwitnie w miejscach nasłonecznionych , w półcieniu również da sobie radę (choć kwitnienie może być słabsze). Najbardziej odpowiadają jej gleby głębokie, świeże i żyzne, dobrze spulchnione, niezachwaszczone.

Sadzona na trawnikach wymaga starannej pielęgnacji, w przeciwnym wypadku może być łatwo przerastana przez trawę i chwasty. Wymaga również częstego przycinania, które rośliny doskonale znoszą i reagują na nie silnym odrastaniem młodych pędów, co sprzyja ładnemu, gęstemu i szerokiemu pokrojowi krzewu i powoduje obfitsze kwitnienie.

Zabieg ten wykonujemy wczesną wiosną, często jeszcze przed rozwojem liści. Dodatkowo, co kilka lat zaleca się wiosenne cięcie odmładzające, kiedy to całkowicie usuwa się stare i chore pędy, które z czasem mogą się ogałacać od dołu. Tawuła japońska wykazuje sporą odporność na suszę oraz dużą na mróz.

Tawuła japońska - zastosowanie

Tawuła japońska jest krzewem pospolicie uprawianym w ogrodach i parkach już od dawna. Może być wykorzystana do tworzenia niskich, nieformowanych żywopłotów, możliwe jest również prowadzenie jej w formie żywopłotów formowanych. Doskonale wygląda w grupach roślinnych zarówno w ogrodach, jak i na zieleńcach w zieleni osiedlowej i miejskiej.

Tawuła japońska - rozmnażanie

Tawuła japońska łatwo krzyżuje się i tworzy mieszańce z innymi gatunkami tawuł, dlatego rozmnażanie poprzez siew nasion nie daje pewności powtórzenia cech rośliny matecznej. Bardzo łatwo natomiast rozmnaża się wegetatywnie, poprzez sadzonki zielne.

Agnieszka Mike-Jeziorska