Brzoskwinia zwyczajna - Prunus persica

Brzoskwinia zwyczajna należy do rodziny różowatych Rosaceae, pochodzi z środkowych i północno-wschodnich Chin.

Brzoskwinia zwyczajna jest drzewem osiągającym do 6 m, wysokości, żyje do 30 lat. Jego kora ma ciemnobrunatnoszarą barwę (u dołu nieraz prawie czarną) i jest podłużnie spękana. Liście są lancetowate, faliście ząbkowane, błyszczące, a kwiaty różowe, pięciokrotne, o licznych słupkach i pręcikach, samopłodne. Brzoskwinia kwitnie w IV (przed pojawieniem się liści).Owocem brzoskwini jest pestkowiec o omszonej żółtej z czerwonym rumieńcem skórce, który dojrzewa w zależności od odmiany od VII do X. Owoce zawierają węglowodany, związki magnezu, fosforu i potasu, prowitaminę A, witaminę C i witaminy z grupy B. Owoce spożywa się na surowo, może je także dodawać do ciast, przetworzyć na kompot, dżem lub ususzyć. Z pestek wyrabia się jasnożółty, dosyć rzadki olej, o delikatnym zapachu migdałów, który stosuje się jako bazę do masażu.W Polsce poleca się do uprawy drzewa niskopienne (do 120 cm). Najlepiej sadzić brzoskwinie na terenach nasłonecznionych. Gleba powinna być lekka, o dużej zawartości próchnicy, dobrze nawodniona, ale przesiąkliwa. Kwiaty brzoskwini są bardzo wrażliwe na przymrozki, drzewo natomiast może przemarzać przy długotrwałych silnych mrozach. Najlepiej sadzić drzewka brzoskwiń wiosną, odstępy między drzewkami powinny wynosić około 5 m. Drzewa przycina się wiosną. Jeśli liczba zawiązków owocowych jest zbyt duża, należy je przerzedzać (aby do rosnących owoców dochodziło jak najwięcej słońca). Brzoskwinie zbiera się, gdy owoce są miękkie przy ogonku. Nie należy przeprowadzać zbiorów podczas deszczowej pogody.Najgroźniejszą chorobą brzoskwini jest kędzierzawość liści brzoskwini (choroba grzybowa), która objawia się zniekształceniem liści (pofałdowaniem, zwijaniem się, grubieniem). Liście żółkną, a potem czerwienieją, rozwija się na nich białoszary nalot grzybni. Pod koniec czerwca liście obumierają. Jedynym skutecznym sposobem ochrony jest dokładne opryskiwanie drzew zalecanymi środkami grzybobójczymi wykonane jesienią po opadnięciu liści i wiosną przed rozwojem pąków.