Kielisznik bluszczowaty - Calystegia hederacea

Kielisznik bluszczowaty należy do rodziny powojowatych (Convolvulaceae). To pnącze osiągające 2-3 m wysokości.

Spis treści

1. Kielisznik bluszczowaty - uprawa
2. Kielisznik bluszczowaty - zastosowanie

Kielisznik bluszczowaty tworzy atrakcyjne, strzałkowate liście, które jesienią przebarwiają się na żółto. Największą ozdobą rośliny są jednak kwiaty – duże (osiągają 4 cm średnicy), pomponowate, o intensywnie różowej barwie. Kielisznik bluszczowaty kwitnie latem – od lipca do września.

Kielisznik bluszczowaty - uprawa

Kielisznik bluszczowaty najlepiej sadzić w miejscu jasnym, ciepłym, wolnym od silnych wiatrów. Należy unikać przy tym bezpośredniego nasłonecznienia. Optymalna dla kielisznika jest gleba żyzna, próchnicza, dobrze zdrenowana, umiarkowanie wilgotna. Roślinę najlepiej sadzić wiosną, gdyż nie jest w pełni mrozoodporna. W czasie suszy należy kielisznika podlewać. Warto stosować także warstwę ściółki organicznej, która ogranicza wyparowywanie wody z gleby i zmniejsza odchwaszczenie. Kilkukrotnie w sezonie zaleca się podawać nawozy (najlepiej ze zwiększoną dawką fosforu). Usuwanie przekwitłych kwiatostanów przedłuża okres kwitnienia. Przed nadejściem zimy kielisznik bluszczowaty powinno się okryć. Zabieg jest konieczny szczególnie w odniesieniu do młodych okazów i roślin uprawianych w chłodniejszych rejonach Polski. Wiosną pędy przycina się tuż przy ziemi. Wkrótce później pnącze odrasta od korzeni.

Kielisznik bluszczowaty - zastosowanie

Kielisznik bluszczowaty to znakomita ozdoba wszelkiego rodzaju podpór, kratownic, altan i pergoli. Można go sadzić także przy ogrodzeniach (ażurowych lub z siatki). Alternatywnie, pnącze uprawia się jako roślinę okrywową. Nie jest jednak wtedy tak efektowna – może kwitnąć mniej obficie.

Michał Mazik