Milin pośredni 'Mme Galen' - Campsis tagliabuana

Milin pośredni 'Mme Galen' należy do rodziny bignoniowatych (Bignoniaceae). Gatunek jest znany w uprawie od końca XIX wieku. Wyselekcjonowano go we Francji. Powstał ze skrzyżowania milinu wielkokwiatowego z milinem amerykańskim.

Milin pośredni 'Mme Galen' osiąga do 4 m wysokości. Roczne przyrosty wynoszą 1-2 m (rośnie słabiej w porównaniu z bardziej znanym kuzynem - milinem amerykańskim). Liście są długie, pierzastodzielne. Kwiaty są duże (8 cm długości), kielichowate, rozchylone, o barwie łososiowoczerwonej. Kwitnie latem – od lipca do września. Zakwita obficie już w drugim roku po posadzeniu.

Roślinę powinno się sadzić w miejscach słonecznych, ciepłych, osłoniętych od silnych wiatrów. Odpowiednia jest wystawa południowa lub zachodnia. Dobrze rośnie w podłożu przepuszczalnym, średnio żyznym, umiarkowanie wilgotnym o odczynie obojętnym. Roślina nie jest w Polsce w pełni mrozoodporna – zaleca się ją uprawiać w cieplejszych rejonach. Sadzenie najlepiej wykonywać wiosną – po ustaniu przymrozków. W dołku warto umieścić warstwę przefermentowanego obornika lub kompostu. Przez pierwsze lata uprawy powinno się ją chronić z użyciem agrowłókniny i grubej warstwy ściółki. W czasie suszy milin powinien być podlewany, ponieważ źle reaguje na przysychanie bryły korzeniowej. Warto dokarmiać pnącze nawozami wieloskładnikowymi lub fosforowymi. Wczesną wiosną silnie przycina się pędy. Przy okazji trzeba usunąć zbędne pędy korzeniowe.

Milin pośredni 'Mme Galen' wykorzystuje się do dekoracji ścian, altan, pergoli, balkonów i tarasów. Dobrze rośnie na wszelkich podporach – siatkach, stelażach i kratownicach.

Michał Mazik