Powojnik alpejski - Clematis alpina

Powojnik alpejski należy do grupy powojników o niewielkich kwiatach i ozdobnych owocostanach. Jest pnączem stosunkowo odpornym na niesprzyjające warunki klimatyczne panujące w naszym kraju i dobrze sobie radzi z niskimi, zimowymi temperaturami.

Powojnik alpejski w naturze zasiedla górzyste tereny Europy i Azji (w Polsce spotkać go można w Tatrach lub Pieninach), gdzie często podlega ochronie gatunkowej. Najlepszym stanowiskiem do jego uprawy są miejsca półcieniste i niezbyt ciepłe oraz żyzne, średnio wilgotne i przepuszczalne podłoża o zasadowym odczynie pH.

Powojnik alpejski dorasta do 2–3 m, a jego cienkie, wiotkie pędy chętnie wspinają się po płotkach i murkach, do których przyczepiają się za pomocą ogonków liściowych.

Powojniki alpejskie należą do grupy powojników zakwitających wczesną wiosną (kwiecień–maj). Ich niewielkie kwiaty są zwykle niebieskie (u odmian mogą być purpurowe, różowe bądź białe) i mają kształt zwisających dzwoneczków. Po przekwitnieniu pozostawiają po sobie okrągłe, puszyste i bardzo dekoracyjne owocostany. Kwiaty powojnika alpejskiego pojawiają się na pędach ubiegłorocznych, dlatego ewentualne przycinanie należy przeprowadzać po przekwitnieniu roślin.Powojnik alpejski doskonale rozmnaża się przez odkłady, półzdrewniałe sadzonki pędowe, a także przez wysiew nasion. Powojnik alpejski zaliczany jest do grupy Atragene, w której znajdują się przede wszystkim górskie gatunki powojników, kwitnące wczesną wiosną. Powojniki alpejskie są pnączami mało wymagającymi i odpornymi na mróz oraz choroby, a ich uprawa nie sprawia większych problemów.

Katarzyna Józefowicz