Wiciokrzew japoński - Lonicera japonica

Wiciokrzew japoński to niezwykle dekoracyjne pnącze, o częściowo zimozielonych liściach i pięknie pachnących, kremowobiałych kwiatach.

Dodatkową ozdobą wiciokrzewu japońskiego są czarne, kuliste owoce, które pojawiają się na pędach późną jesienią (są niejadalne). Wiciokrzew japoński rośnie bardzo szybko (przyrasta 1-2 m rocznie), osiągając przy dobrych warunkach nawet 6-10 m wysokości. Jego wiotkie pędy łatwo owijają się wokół podpór, z wiekiem jednak drewnieją i stają się mniej elastyczne. Jeśli wiciokrzew zbyt mocno się rozrośnie, można go przyciąć, poprawiając tym samym jego pokrój. Zabieg należy przeprowadzić wczesną wiosną, gdyż roślina kwitnie na pędach jednorocznych (czerwiec-sierpień).

Wiciokrzew japoński nie jest trudny w uprawie, ale ma pewne oczekiwania co do stanowiska. Najlepiej rośnie w miejscach słonecznych lub półcienistych i na żyznych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych podłożach. Warto też wybrać dla niego stanowisko osłonięte i zaciszne, gdyż silniejsze wiatry (szczególnie zimą) mogą powodować uszkodzenia pędów. Niestety, wiciokrzew japoński nie jest dostatecznie odporny na niską temperaturę i w bardzo mroźne, bezśnieżne zimy może przemarzać. Dlatego poleca się jego uprawę w cieplejszych rejonach kraju.

Wiciokrzew japoński najlepiej rozmnaża się przez odkłady lub sadzonki zielne. Znakomicie nadaje się do sadzenia przy pergolach, altanach lub niewielkich ogrodzeniach. Może też być wykorzystywany jako roślina okrywowa. Wiciokrzew japoński posiada również kilka ozdobnych odmian, różniących się przede wszystkim ubarwieniem liści (np. 'Aureoreticulata', 'Purpurea').

Katarzyna Józefowicz