Burak zwyczajny - Beta vulgaris

Burak zwyczajny jest rośliną dwuletnią z rodziny komosowatych Chenopodiaceae. Znane obecnie odmiany buraka uprawnego pochodzą od buraka dzikiego (Beta maritima), który do dziś rośnie na Bliskim Wschodzie, między wybrzeżami Morza Śródziemnego i Czarnego, w okolicach Morza Kaspijskiego i w Indiach.

Zobacz galerię 5 zdjęć

Autor: photos.com

Burak zwyczajny

Spis treści

1. Burak zwyczajny warzywo
2. Liście buraka
3. Korzeń buraka
4. Burak uprawa

Burak zwyczajny warzywo

Burak jest jednym z najpopularniejszych warzyw uprawianych w Polsce. W pierwszym roku uprawy tworzy zgrubiałe, ciemnoczerwone (barwę nadają betacyjany), jadalne korzenie spichrzowe. W drugim roku uprawy pojawiają się pędy kwiatostanowe. Owoce buraka są zrośnięte po kilka w tzw. kłębek.

Liście buraka

Liście buraka ćwikłowego są zielono-czerwonawe, osadzone na długich, soczystych ogonkach. Młode liście, znane jako boćwina (botwina), są także jadalne.

Korzeń buraka

Kształt korzenia (wydłużony, kulisty, płaskokulisty), jego wielkość i intensywność barwy zależy od odmiany (na rynku dostępnych jest wiele odmian). Korzeń buraka jest zasadotwórczy, zawiera białko, cukry, sole mineralne, witaminy z grupy B, witaminę C. Ma znaczenie dietetyczne dzięki dużej zawartości błonnika (wpływa dodatnio na trawienie) oraz dzięki zawartości kwasu jabłkowego, cytrynowego, winnego i szczawiowego.

Burak uprawa

Buraki są wrażliwe na niedobór boru i magnezu, dlatego należy zasilać je nawozami zawierającymi te mikroelementy. Trzeba pamiętać o płodozmianie: nie uprawia się buraków w kolejnym roku po sobie i po szpinaku.

Burak zwyczajny ma duże wymagania świetlne i wodne, udaje się na każdej glebie odpowiedniej do uprawy warzyw. Uprawia się go z siewu do gruntu w miejsce stałe. Nasiona wysiewa się od początku kwietnia do połowy czerwca (nasiona kiełkują w temperaturze 8 st. C). Jeśli wysiane zostały za gęsto, to należy po wzejściu przerzedzić je. Okres wzrostu trwa 3–4 miesiące. Młode korzenie do wczesnego spożycia można wyrywać w miarę ich dorastania do odpowiedniej wielkości. Korzenie przeznaczone na użytek jesienny lub zimowy (do przechowywania) zbiera się we wrześniu i październiku. Podczas zbioru trzeba uważać, żeby nie okaleczyć korzeni, ponieważ uszkodzone tracą dużo soku i źle się przechowują. Przy zbiorze liście ukręca się.

Poznaj inne warzywa korzeniowe:

• pietruszka
• marchew
• seler