Pomidor zwyczajny - Lycopersicon esculentum
Pomidor zwyczajny jest rośliną jednoroczną z rodziny psiankowatych (Solanaceae). Pochodzi z Ameryki Południowej lub Środkowej.
Roślina jest gruczołowato lepko owłosiona, ma charakterystyczny zapach. Łodyga osiąga do 1,5 m wysokości, a u odmian szklarniowych nawet do kilku metrów. Liście są pojedynczo lub podwójnie pierzastodzielne. Żółte kwiaty zebrane są w jednostronne kwiatostany (tzw. skrętki) wyrastające w kątach liści. Kwiaty są samopylne.
Owocem pomidora jest soczysta jagoda. Na rynku dostępnych jest wiele odmian pomidorów różniących się kolorem i kształtem owoców, które mogą mieć wielkość od 2 do ponad 10 cm średnicy. Ich kształt może być kulisty, wydłużony (przypominający śliwkę lub gruszkę), także żebrowany (podobny do papryki). Barwa owocu jest najczęściej czerwona, ale występują też odmiany pomarańczowe, żółte, zielone (dojrzałe), a nawet czarne.
Autor: Gettyimages
Pomidor zwyczajny
Pomidory można uprawiać w gruncie, szklarni oraz w tunelach foliowych. Do uprawy w gruncie należy wybrać miejsce osłonięte i dobrze nasłonecznione. Najlepsza jest gleba przepuszczalna, ciepła i zasobna w próchnicę, trzeba ja przed posadzeniem roślin głęboko przekopać i wzbogacić dobrze rozłożonym obornikiem lub kompostem.Nie wolno zapominać o regularnym podlewaniu oraz zasilaniu nawozami, szczególnie w okresie zawiązywania owoców. Rośliny należy podlewać przy korzeniu, nie mocząc liści.Pomidory można tez uprawiać w dużych donicach lub pojemnikach ustawionych na tarasach i balkonach – do tego najlepsze są odmiany drobnoowocowe, które tworzą długie grona składające się z kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu owoców średnicy 2–3 cm. Dodatkowo są one niezwykle dekoracyjne.
Pomidory uprawia się z rozsady. Jej przygotowanie najlepiej rozpocząć w II wysiewając nasiona do skrzynek. Po około 4 tygodniach rośliny przesadza się do osobnych doniczek. Do gruntu możemy posadzić dopiero po ustąpieniu niebezpieczeństwa przymrozków (czyli po 15 V). Pierwsze owoce można zbierać na przełomie VII i VIII. Stanowią one bogate źródło witaminy C, A i witamin z grupy B oraz kwasów organicznych (kwasu cytrynowego j jabłkowego). Cukry w pomidorach występują w postaci glukozy i fruktozy – ich zawartość jest cechą odmianową, ale zmienia się również pod wpływem warunków klimatycznych i glebowych, miejsca uprawy i pory roku, stopnia dojrzałości.
Stanowisko | słoneczne |
---|---|
Wilgotność gleby | średnio wilgotna |
Roślina ozdobna z | owoców |
Wysokość | do 2 m |
Termin kwitnienia | V - VI |
Zimozielone | Nie |
Kategoria | Warzywa |
Podlewanie | dużo |
Barwa liści/igieł | zielona |
Barwa kwiatów | żółta |
Pokrój | wzniesiony |