Wężymord = skorzonera - Scorzonera hispanica

Skorzonera – inne nazwy: czarny korzeń, czarne korzonki, wężymord (łac. Scorzonera hispanica) to roślina warzywna pochodząca z południowej i środkowej Europy oraz części Azji (Syberia Zachodnia, Kaukaz, Zakaukazie, Dagestan).

Zobacz galerię 2 zdjęcia

Autor: photos.com

Skorzonera

Skorzonera jest uprawiana jako warzywo w niektórych krajach świata – w Polsce nie jest zbyt popularna.U skorzonery jadalny jest długi korzeń spichrzowy o brunatnej bądź prawie czarnej skórce, którego biały miąższ przypomina smakiem szparagi (jest jednak nieco mniej delikatny). Skorzonera jest lekkostrawna, zawiera sole mineralne (sód, potas, magnez, wapń, żelazo, fosfor, chlor), karoten, witaminy: E, B1, B2, C i kwas nikotynowy.Skorzonera najlepiej rośnie na glebach żyznych i bogatych w próchnicę, piaszczysto-gliniastych, głęboko uprawiona, pulchna (na ziemiach zbitych i kamienistych roślina wytwarza zniekształcone korzenie), o odczynie obojętnym bądź lekko zasadowym, ale jest wrażliwa na wapnowanie i jeśli jest to konieczne zabieg ten należy przeprowadzić jesienią.Skorzonera charakteryzuje się długim okresem wegetacji (200–230 dni), dlatego uprawia się ją na glebach, które wiosną szybko obsychają i nagrzewają się.Skorzonera wymaga stanowiska słonecznego. Uprawia się ją w drugim roku po oborniku. Nie należy jej uprawiać w tym samym miejscu po fasoli, grochu, bobie, marchwi, pomidorach, selerach, warzywach kapustnych i szpinaku.Przed siewem glebę na grządkach przeznaczonych pod uprawę skorzonery należy zasilić nawozami mineralnymi, a podczas wegetacji dodatkowo nawozić pogłównie.Nasiona skorzonery wysiewa się bezpośrednio do gruntu od połowy marca do początku kwietnia, pamiętając o tym, że przedłużające się wiosenne chłody powodują wybijanie rośliny w pędy kwiatostanowe (jest to tzw. pośpiechowatość skorzonery), a opóźnianie siewu spowoduje, że plon korzeni będzie niski i złej jakości. Na słabych glebach skorzonerę można wysiać w sierpniu – zbiór korzeni będzie możliwy w następnym roku. Skorzonerę wysiewa się w rzędy co 30 cm, w rzędzie co 2–3 cm, na głębokość 2–3 cm. Skorzonera kiełkuje po 2–3 tygodniach, po wykiełkowaniu rośliny należy przerwać, pozostawiając siewki co 5–6 cm w rzędzie.W czasie kiełkowania i późniejszej wegetacji zagony ze skorzonerą należy systematycznie odchwaszczać i spulchniać. Podczas rozwoju korzeni (czerwiec–sierpień) należy zapewnić stałą wilgotność gleby – skorzonerę podlewa się obficie, tak aby woda dotarła na głębokość przynajmniej kilkunastu centymetrów.Korzenie skorzonery zbiera się od połowy do końca października, ale można je także wykopywać później, ponieważ są odporne na przemarzanie (skorzonera dobrze znosi niskie temperatury i może nawet zimować w gruncie). Jednak ze względu na łamliwość korzeni, nie należy ich zbierać gdy gleba jest przemarznięta i zaskorupiona, ponieważ korzenie źle się wtedy przechowują. Po wykopaniu roślin usuwa się z nich liście, a korzenie można przechowywać ułożone pionowo w skrzynkach z wilgotnym piaskiem.