Nostrzyk żółty - Melilotus officinalis

Nostrzyk żółty, znany także jako nostrzyk lekarski, nostrzyk zwyczajny, tatarska trawa, nozderek, to dwuletnia roślina wykorzystywana jako roślina lecznicza oraz roślina miododajna, wabiąca pszczoły.

Nostrzyk żółty rośnie dziko w miejscach nasłonecznionych na nieużytkach, łąkach i miedzach. Ze względu na swoje właściwości lecznicze jest również uprawiany. Nostrzyk żółty jest tolerancyjny w stosunku do gleby, jednak najlepiej rośnie na glebach wilgotnych i luźnych oraz na słonecznych stanowiskach. Nostrzyk żółty dorasta do 1 m wysokości. Jego łodyga jest cienka i silnie rozgałęziona, a liście trójlistkowe. Nostrzyk kwitnie od lipca do października - tworzy drobne żółte kwiatki zebrane w zwisające grona na długich szypułkach. Surowcem zielarskim jest ziele nostrzyka (Meliloti Herba), które zbiera się w okresie kwitnienia, ścinając wierzchołki w miejscu rozgałęzień. Ziele nostrzyka zawiera m.in. związki kumarynowe, melilotynę, alantoinę, flawonoidy, witaminy C i E, garbniki oraz sole mineralne. Związki te oddziaływują na działanie zmniejszenie krzepliwości krwi oraz poprawienie przepływu krwi i limfy w naczyniach krwionośnych. Mają także właściwości przeciwzapalne. Ziele nostrzyka stosuje się w zakrzepowym zapaleniu żył i żylakach, w zapaleniu naczyń chłonnych, w owrzodzeniach na tle zapaleń żył, przy hemoroidach. Dodatkowo ziele nostrzyka ma właściwości uspokajające i przeciwbólowe.